Emperyalizm, bir devletin veya milletin diğer devletleri, toprakları, kaynakları veya kültürü üzerinde siyasi, ekonomik ve askeri etki veya egemenlik kurma politikası veya uygulamasıdır. Bu tür bir politika genellikle güçlü bir ulus veya imparatorluğun, daha zayıf veya savunmasız ulusları veya bölgeleri kontrol altına alma veya sömürme amacını taşır.

Emperyalizmin temel özellikleri şunlar olabilir:

1. Toprak Edinme: Emperyalist devletler, diğer bölgelerin topraklarını ele geçirme veya yönetme amacı taşır. Bu, yeni koloniler veya topraklar kazanarak genişleme politikası olarak ortaya çıkabilir.

2. Ekonomik Sömürü: Emperyalist devletler, sömürdükleri bölgelerin kaynaklarını ve işgücünü kullanarak ekonomik kazanç elde etmeyi amaçlar. Bu, hammaddelerin çıkarılması, ticaretin kontrolü veya pazarların ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşebilir.

3. Siyasi Kontrol: Emperyalist devletler, sömürdükleri bölgeler üzerinde siyasi etki veya egemenlik kurma amacı taşır. Bu, yerel yönetimlere müdahale etmek veya kukla hükümetler kurmak anlamına gelebilir.

4. Kültürel Etki: Emperyalizm, emperyalist devletin kültürünün veya dilinin sömürülen bölgelerde yayılmasına yol açabilir. Bu, kültürel asimilasyon veya yerel kültürlerin etkilenmesi şeklinde olabilir.

5. Askeri Müdahale: Emperyalist devletler, hedef bölgelerde askeri müdahalede bulunabilir ve yerel direnişleri bastırmak veya kontrolü sağlamak için askeri güç kullanabilirler.

Emperyalizmin tarihi, özellikle 19. ve 20. yüzyıllarda Avrupa devletlerinin dünya genelinde genişlemesi ve sömürgecilik dönemleriyle yakından ilişkilidir. Ancak emperyalist politikalar ve uygulamalar, tarihsel olarak birçok farklı medeniyet ve devlet için geçerli olmuştur. Bugün bile emperyalizm veya neo-emperyalizm gibi kavramlar, uluslararası ilişkilerde ve tarih yazımında önemli bir rol oynamaktadır.