İşte Cevaplar
Cevap : Felsefe dönemleri kısaca;
- İlk döneminde Yunan felsefesi hemen hemen bütünüyle dış doğaya, cisimlerin dünyasına yönelmiş olan bir doğa felsefesidir.
- Bundan sonra insana karşı uyanan ilgi klasik dönemin geniş sistemlerine yol açmıştır. Bu sistemlerde Tanrı, insan ve doğa, bir düşünce bağlantısı içinde kavranmak istenmiştir.
- Sistemli bağımsız ve kişiseldir
- İnanca ve sezgiye değil akla dayalıdır.
- Mitolojiye çoktanrıcılığa tepkiyi dile getirir
- Görünüşün, çokluğun, ilişkilerin, oluşların ardındaki değişmez olanı arar. Buna da birlik adını verirler.
Başlıca filozoflar; Sokrates, Aristoteles, Platon, Thales, Demokritos
Helenistik (Helenizm) Felsefe;
Hellenistik felsefenin en önemli özelliği, bu felsefenin konularını mantık fizik ve etik şeklinde düzenlemesidir. Bu dönemde yer alan dört büyük felsefe okulu sırasıyla, Akademi, Peripatetik okul, Epikürosçu ve Stoacı okuldur.
Orta Çağ Felsefesi;
Orta Çağ felsefesi tarihsel dönem itibariyle ilkçağ felsefesinin bitiminden modern düşüncenin başlangıcına kadar olan dönemi kapsar. İ.S. 2. yüzyıldan 15. yüzyıl sonlarına; 16. yüzyıl başlarına, Rönesans'a kadar olan dönem olarak ele alınır. Antik çağ felsefesinin sonlarında belirginleşmeye başlayan din yönelimli ya da dinsel içerikli felsefe tarzının gelişmesi olarak gerçekleşir. Söz konusu olan din Hıristiyanlıktır.
Başlıca filozoflar; Augustinus, Anselmus, Albertus Magnus, Aquinalu
Rönesans Felsefesi;
Tarihsel olarak Rönesans'ın başlangıcını kesin bir şekilde belirlemek güçtür; genel olarak 1517'deki reformasyonun başlaması işaret edilmektedir. Bu dönem kilisenin gücünü hem ekonomik hem de düşünsel anlamda kaybetmeye başladığı bir dönemdir. Ekonomik, sosyal ve kültürel gelişmeler belirli bir şekilde felsefi gelişmeleri etkilemiş ve bu dönemde yeni sıçramalar göstermiştir. Birey öne çıkmış, felsefede insan düşüncesinde sorun olan her şeyin irdelendiği bir disiplin olarak yeniden ele alınmaya başlanmıştır.
Başlıca filozoflar; Desiderus Erasmus, Nicolas Copernicus, Thomas More, Machiavell, Francis Bacon, Jean Bodin
17. Yüzyıl Felsefesi;
Rönesans'taki düşünce parçalılığı ve çeşitliliği bu dönemde belirli felsefe eğilimlerinde ve dünya görüşlerinde derli toplu ve bir örnek halde sistematikleştirilmeye yöneltilir. 17. yüzyılda rasyonalizmin kaynağında matematik ve fizik bulunmaktadır. Bu dönem belirleyici olmuş düşünürlerde matematik ve geometriye açık bir ilgi vardır. Kaydedilen gelişmelerle, doğanın da matematik formüllerle ya da kavramlarla anlaşılabileceği düşüncesine varılmıştır; doğa ile akıl, madde ile zihin arasında bir uygunluk fikrinden hareketle ünlü rasyonalizm düşüncesine ulaşılmıştır.
Başlıca filozoflar; Rene Descartes, Blaise Pascal, Pierre Bayle, Thomas Hobbes, Baruch Spinoza, Galileo Galilei, Isaac Newton
18. Yüzyıl (Aydınlanma) Felsefesi;
Aydınlanma felsefesi ya da 18. yüzyıl felsefesi; genel olarak insanın kendi yaşamını düzenlenmesini yeniden gündeme almış, hem düşüncenin, hem toplumsal yaşamın köklü değişimlere uğrayacağı bir sürecin fikirsel/felsefi başlatıcısı olmuştur. Bu dönemde; din ya da Tanrı merkezli toplumsal yapının ve düzenlemelerin yerini bu süreçte akıl merkezli toplumsal düzenlemeler arayışı alır. Aydınlanma felsefesinin kaynağı Rönesans felsefesi ve özellikle de 17. yüzyıl felsefesinin ortaya koyduğu ilkelerdir.
Başlıca filozoflar; Rene Descartes, Jean Jacques Rousseau, Thomas Hobbes, Nicolas Copernicus, Francis Bacon, Immanuel Kant, John Locke, Francois Marie Voltaire, Charles Montesquieu, Baruch Spinoza, Galileo Galilei, Isaac Newton
19. Yüzyıl Felsefesi;
19. yüzyıl felsefesi öncelikli olarak Alman felsefesinde romantizmin ve idealizmin zirveye ulaştığı bir dönemdir. Felsefede romantik düşünce, idealizm, materyalizm, realizm, rasyonalizm, tarihselcilik, pozitivizm bu yüzyılda kendini gösterir.
Bu dönemdeki akımlar; Romantizm, İdealizm, Pozitivizm, Materyalizm, Yeni-Kantçılık, Pragmatizm
Başlıca filozoflar; Herder, Jeremy Bentham, Friedrich Schiller, Jean Jacques Rousseau, Friedrich Hegel, Karl Marx, Arthur Schopenhauer, Auguste Comte, Friedrich Nietzsche, Peter Alekseyeviç Kropotkin, Charles Darwin
20. Yüzyıl Felsefesi;
20. yüzyıl felsefesi, 19. yüzyıl sonlarından başlayıp günümüze kadar gelen ve devam eden düşünce geleneklerini ve felsefi akımları kapsar. Yaşamın anlamlandırılmasının, betimlenmesinin başka bir boyutu olan sanat alanındaki gelişim ve değişmeler, çok genel hatlarıyla vermeye çalıştığımız genel görünüm dikkate alarak değerlendirilebilir. Sanat düşünce ilişkisi de yine aynı çerçevede ele alınmalıdır. Bu çağın düşünürlerinin çoğunluğu bir şekilde çalışmalarında çağın kuramsal sorunlarını dillendirmiş ve yanıt arayışında olmuştur.
Bu dönemdeki akımlar; Analitik Felsefe, Dil Felsefesi, Varoluşçuluk, Mantıksal Pozitivizm (Olguculuk), Nihilizm (Hiççilik), Fenomenoloji (Görüngübilim), Yapısalcılık, Eleştirel Teori
Başlıca filozoflar; Henry Bergson, Bertrand Russell, George Edward Moore, Albert Schweitzer, Ludwig von Mises, Jose Ortega y Gasset, Ernst Bloch, Gaston Bachelard, Oswald Spengler, Ernst Cassirer, Edmund Husserl
Diğer Cevaplara Gözat
- İlk Çağ Felsefesi
- Helenistik (Helenizm) Felsefe
- Orta Çağ Felsefesi
- Rönesans Felsefesi
- 17. Yüzyıl Felsefesi
- 18. Yüzyıl (Aydınlanma) Felsefesi
- 19. Yüzyıl Felsefesi
- 20. Yüzyıl Felsefesi
- İlk döneminde Yunan felsefesi hemen hemen bütünüyle dış doğaya, cisimlerin dünyasına yönelmiş olan bir doğa felsefesidir.
- Bundan sonra insana karşı uyanan ilgi klasik dönemin geniş sistemlerine yol açmıştır. Bu sistemlerde Tanrı, insan ve doğa, bir düşünce bağlantısı içinde kavranmak istenmiştir.
- Sistemli bağımsız ve kişiseldir
- İnanca ve sezgiye değil akla dayalıdır.
- Mitolojiye çoktanrıcılığa tepkiyi dile getirir
- Görünüşün, çokluğun, ilişkilerin, oluşların ardındaki değişmez olanı arar. Buna da birlik adını verirler.
Başlıca filozoflar; Sokrates, Aristoteles, Platon, Thales, Demokritos
Helenistik (Helenizm) Felsefe;
Hellenistik felsefenin en önemli özelliği, bu felsefenin konularını mantık fizik ve etik şeklinde düzenlemesidir. Bu dönemde yer alan dört büyük felsefe okulu sırasıyla, Akademi, Peripatetik okul, Epikürosçu ve Stoacı okuldur.
Orta Çağ Felsefesi;
Orta Çağ felsefesi tarihsel dönem itibariyle ilkçağ felsefesinin bitiminden modern düşüncenin başlangıcına kadar olan dönemi kapsar. İ.S. 2. yüzyıldan 15. yüzyıl sonlarına; 16. yüzyıl başlarına, Rönesans'a kadar olan dönem olarak ele alınır. Antik çağ felsefesinin sonlarında belirginleşmeye başlayan din yönelimli ya da dinsel içerikli felsefe tarzının gelişmesi olarak gerçekleşir. Söz konusu olan din Hıristiyanlıktır.
Başlıca filozoflar; Augustinus, Anselmus, Albertus Magnus, Aquinalu
Rönesans Felsefesi;
Tarihsel olarak Rönesans'ın başlangıcını kesin bir şekilde belirlemek güçtür; genel olarak 1517'deki reformasyonun başlaması işaret edilmektedir. Bu dönem kilisenin gücünü hem ekonomik hem de düşünsel anlamda kaybetmeye başladığı bir dönemdir. Ekonomik, sosyal ve kültürel gelişmeler belirli bir şekilde felsefi gelişmeleri etkilemiş ve bu dönemde yeni sıçramalar göstermiştir. Birey öne çıkmış, felsefede insan düşüncesinde sorun olan her şeyin irdelendiği bir disiplin olarak yeniden ele alınmaya başlanmıştır.
Başlıca filozoflar; Desiderus Erasmus, Nicolas Copernicus, Thomas More, Machiavell, Francis Bacon, Jean Bodin
17. Yüzyıl Felsefesi;
Rönesans'taki düşünce parçalılığı ve çeşitliliği bu dönemde belirli felsefe eğilimlerinde ve dünya görüşlerinde derli toplu ve bir örnek halde sistematikleştirilmeye yöneltilir. 17. yüzyılda rasyonalizmin kaynağında matematik ve fizik bulunmaktadır. Bu dönem belirleyici olmuş düşünürlerde matematik ve geometriye açık bir ilgi vardır. Kaydedilen gelişmelerle, doğanın da matematik formüllerle ya da kavramlarla anlaşılabileceği düşüncesine varılmıştır; doğa ile akıl, madde ile zihin arasında bir uygunluk fikrinden hareketle ünlü rasyonalizm düşüncesine ulaşılmıştır.
Başlıca filozoflar; Rene Descartes, Blaise Pascal, Pierre Bayle, Thomas Hobbes, Baruch Spinoza, Galileo Galilei, Isaac Newton
18. Yüzyıl (Aydınlanma) Felsefesi;
Aydınlanma felsefesi ya da 18. yüzyıl felsefesi; genel olarak insanın kendi yaşamını düzenlenmesini yeniden gündeme almış, hem düşüncenin, hem toplumsal yaşamın köklü değişimlere uğrayacağı bir sürecin fikirsel/felsefi başlatıcısı olmuştur. Bu dönemde; din ya da Tanrı merkezli toplumsal yapının ve düzenlemelerin yerini bu süreçte akıl merkezli toplumsal düzenlemeler arayışı alır. Aydınlanma felsefesinin kaynağı Rönesans felsefesi ve özellikle de 17. yüzyıl felsefesinin ortaya koyduğu ilkelerdir.
Başlıca filozoflar; Rene Descartes, Jean Jacques Rousseau, Thomas Hobbes, Nicolas Copernicus, Francis Bacon, Immanuel Kant, John Locke, Francois Marie Voltaire, Charles Montesquieu, Baruch Spinoza, Galileo Galilei, Isaac Newton
19. Yüzyıl Felsefesi;
19. yüzyıl felsefesi öncelikli olarak Alman felsefesinde romantizmin ve idealizmin zirveye ulaştığı bir dönemdir. Felsefede romantik düşünce, idealizm, materyalizm, realizm, rasyonalizm, tarihselcilik, pozitivizm bu yüzyılda kendini gösterir.
Bu dönemdeki akımlar; Romantizm, İdealizm, Pozitivizm, Materyalizm, Yeni-Kantçılık, Pragmatizm
Başlıca filozoflar; Herder, Jeremy Bentham, Friedrich Schiller, Jean Jacques Rousseau, Friedrich Hegel, Karl Marx, Arthur Schopenhauer, Auguste Comte, Friedrich Nietzsche, Peter Alekseyeviç Kropotkin, Charles Darwin
20. Yüzyıl Felsefesi;
20. yüzyıl felsefesi, 19. yüzyıl sonlarından başlayıp günümüze kadar gelen ve devam eden düşünce geleneklerini ve felsefi akımları kapsar. Yaşamın anlamlandırılmasının, betimlenmesinin başka bir boyutu olan sanat alanındaki gelişim ve değişmeler, çok genel hatlarıyla vermeye çalıştığımız genel görünüm dikkate alarak değerlendirilebilir. Sanat düşünce ilişkisi de yine aynı çerçevede ele alınmalıdır. Bu çağın düşünürlerinin çoğunluğu bir şekilde çalışmalarında çağın kuramsal sorunlarını dillendirmiş ve yanıt arayışında olmuştur.
Bu dönemdeki akımlar; Analitik Felsefe, Dil Felsefesi, Varoluşçuluk, Mantıksal Pozitivizm (Olguculuk), Nihilizm (Hiççilik), Fenomenoloji (Görüngübilim), Yapısalcılık, Eleştirel Teori
Başlıca filozoflar; Henry Bergson, Bertrand Russell, George Edward Moore, Albert Schweitzer, Ludwig von Mises, Jose Ortega y Gasset, Ernst Bloch, Gaston Bachelard, Oswald Spengler, Ernst Cassirer, Edmund Husserl
Diğer Cevaplara Gözat
