Cevap :

Monolog Örneği 1:

Oyuncu: Ali
Mekan: Ali'nin evi
Zaman: Akşam
Ali: (Kendi kendine konuşuyor.)
"Yahu bu kadın nasıl bu kadar beceriksiz olabilir? Bir yemeği bile düzgün yapamıyor. Dün akşam yaptığı köfteler resmen lastik gibiydi. Bir de üstelik sürekli burnunu karıştırıyor. O burnunu her karıştırdığında midem bulanıyor.
Bir de bu televizyonda çıkan diziler var ya. Hepsi birbirinden kötü. Aynı senaryo, aynı oyuncular. Hiç bir değişiklik yok. Bir de üstelik bu diziler çok uzun sürüyor. Bir bölüm 2 saat sürüyor. O kadar uzun süre televizyon karşısında oturmak istemiyorum.
Daha ne kadar böyle yaşayacağımı bilmiyorum. Bu kadından kurtulmak istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bir de üstelik bu kadın hamile. Eğer çocuk olursa daha da kötü olur.
(Televizyonda bir reklam çıkıyor.)
Bu reklama bak. Adamın karısı ona bir araba hediye ediyor. Keşke benim de böyle bir karım olsaydı. Bana bir araba hediye etse. Ama ne mümkün. Bu kadın bana bir çiçek bile alamaz.
(Televizyondaki reklam bitiyor.)
Yahu bu hayat ne kadar sıkıcı. Her gün aynı şeyleri yaşıyorum. Hiç bir değişiklik yok.
(Gözlerini kapatıyor ve uykuya dalıyor.)

Monolog Örneği 2:

Oyuncu: Ayşe
Mekan: Ayşe'nin iş yeri
Zaman: Öğle arası
Ayşe: (Kendi kendine konuşuyor.)
"Bu müdür nasıl bu kadar salak olabilir? Bir işi bile düzgün yapamıyor. Dün bana bir dosya verdi. Dosyada ne yazdığını anlayamadım. Ona sordum, o da anlamadığını söyledi.
Bir de üstelik bu müdür sürekli geç geliyor. Dün akşam 10'da geldi. İşe gelmeden önce bir yerlere gidip eğleniyordur herhalde.
Bir de üstelik bu müdür sürekli bana emir veriyor. Sanki ben onun kölesiyim.
(Masasında duran bir dosyayı açıyor.)
Bu dosyayı bir an önce bitirmeliyim. Yoksa müdür yine bana kızar.
(Dosyayı okumaya başlıyor.)
(Bir süre sonra dosyayı kapatıyor.)
Yahu bu dosya ne kadar karışık. Bir türlü anlayamıyorum.
(Dosyayı tekrar açıyor.)
(Dosyayı okumaya devam ediyor.)
(Bir süre sonra dosyayı tekrar kapatıyor.)
Yeter artık. Bu dosyayı anlayamıyorum. Müdüre sorayım.
(Masasından kalkıyor ve müdürün odasına gidiyor.)

Monolog Örneği 3:

Oyuncu: Mehmet
Mekan: Mehmet'in arabası
Zaman: Trafikte
Mehmet: (Kendi kendine konuşuyor.)
"Yahu bu trafik ne kadar berbat. Bir türlü ilerleyemiyoruz. Saatlerdir aynı yerdeyiz.
Bu arabalar ne kadar yavaş sürüyorlar. Sanki yarış yapıyorlar.
Bir de üstelik bu insanlar ne kadar sinirli. Birbirlerine korna çalıyorlar.
(Arabasının camını açıyor.)
"Hey siz! Yavaş gidin biraz. Herkes birbirini öldürecek."
(Arabasını kullanan kişiye bağırıyor.)
"Neden bu kadar hızlı gidiyorsun? Bir kaza olacak."
(Arabasının yanındaki kişiye bağırıyor.)
"Neden korna çalıyorsun? Rahat bırak insanları."
(Arabasının arkasındaki kişiye bağırıyor.)
(Bir süre sonra trafiğin açıldığını görüyor.)
"Oh be! Nihayet ilerlemeye başladık."
(Arabasını hızlandırıyor.)
(Bir süre sonra trafiğin tekrar sıkışıklaştığını görüyor.)
"Yahu bu ne böyle? Bir ilerledik, bir geri geldik."
(Arabasını yavaşlatıyor.)
"İyi ki bu trafik bitsin de eve gideyim."
(Arabasını kullanırken söylenmeye devam ediyor.)
Bu monolog örnekleri, komik bir şekilde yazılmış ve günlük hayatta karşılaşılan durumları konu almaktadır. Monologlarda kullanılan dil, günlük konuşma diline yakındır. Monologların uzunluğu ise 1-2 dakika arasındadır.

---

---

Diğer Cevaplara Gözat

Cevap :

Monolog 1:

Sahne: Bir kafenin köşe masası

Karakter: Bir adam

Adam: (Kendinden konuşuyor)

"Nasıl bir gündü ama! Sabahtan beri bir aksilik üstüne bir aksilik. Önce kahvemi döktüm, sonra işimde bir pürüz çıktı, sonra da trafikte mahvoldum. Allah'ım, bu gün bitse de kurtulsam.

(Masanın üzerindeki telefonundan bildirim sesi geliyor. Adam telefonunu alıyor.)

Aman Tanrım! Bir de şimdi bu! Eşim mesaj atıyor. Acaba ne olmuş? (Mesajını açıyor.)

'Canımın içi, bugün akşam yemeği için ne istersin?'

(Adam, telefonu bir kenara koyuyor ve kafasını ellerinin arasına alıyor.)

'Ne isterim?' diye düşünüyorum. 'Bir tane huzur isterim. Bir tane de hiç bir şey yapmadan yatıp uyumak isterim.'

(Adam, kafasını kaldırıyor ve gülümsemeye çalışıyor.)

'Ama ne yapalım, hayat böyle. İyisiyle kötüsüyle yaşayacağız.'

(Adam, bir sigara yakıyor ve derin bir nefes çekiyor.)

'Hayat, bir komedi filmi gibi. Bazen güldürüyor, bazen ağlatıyor. Ama en önemlisi, içinden keyif almayı bilmek.'

(Adam, sigarasını bir yudum kahveyle söndürüyor ve ayağa kalkıyor.)

'Hadi bakalım, günün geri kalanını da gülerek geçireyim.'

(Adam, kafeden dışarı çıkıyor.)

Monolog 2:

Sahne: Bir alışveriş merkezi

Karakter: Bir kadın

Kadın: (Kendi kendine konuşuyor)

"Bugün ne giyeceğim diye saatlerdir düşünüyorum. Ne giysem beğenmiyorum. Ya çok sıkıcı, ya çok gösterişli oluyor.

(Kadın, vitrinlerdeki kıyafetlere bakıyor.)

'Aman Tanrım! Bu kadar kıyafet varken ben nasıl bir şey seçeceğim?'

(Kadın, bir elbiseyi alıyor ve aynaya bakıyor.)

'Bu mu acaba?' diye düşünüyorum. 'Hayır, bu da değil.'

(Kadın, bir elbise daha alıyor ve aynaya bakıyor.)

'Bu da olmadı.'

(Kadın, bir elbise daha alıyor ve aynaya bakıyor.)

'Bu mu acaba?' diye düşünüyorum. 'Ama bu da çok pahalı.'

(Kadın, elbiseyi yerine geri koyuyor ve vitrinlere bakmaya devam ediyor.)

'Hayatımda bu kadar kıyafet arasından bir tane seçmek bu kadar zor olmamalı.'

(Kadın, bir mağazaya giriyor.)

'Satıcı hanım, bana yardım edebilir misiniz?'

(Satıcı hanım yaklaşıyor.)

Satıcı hanım: Tabii ki, hanımefendi. Ne aradığınızı söylerseniz yardımcı olabilirim.

Kadın: Bir elbise arıyorum. Ama karar veremiyorum.

Satıcı hanım: Size birkaç tane elbise seçebilirim.

Kadın: Çok sevinirim.

(Satıcı hanım, kadına birkaç tane elbise seçiyor. Kadın, elbiseleri deniyor ve sonunda bir tane beğeniyor.)

Kadın: Bu elbiseyi beğendim.

Satıcı hanım: Çok yakışmış, hanımefendi.

Kadın: Teşekkür ederim.

(Kadın, elbiseyi satın alıyor ve mağazadan çıkıyor.)

Kadın: (Kendi kendine konuşuyor)

"İşte oldu! Sonunda bir tane seçebildim. Umarım bu sefer beğenmişsindir.'

(Kadın, alışveriş merkezinden çıkarken gülümsemeye başlıyor.)

Bu monologlar, kısa ve komik olması için tasarlanmıştır. İfadeler ve diyaloglar, izleyiciyi güldürmek için tasarlanmıştır.

Cevap : "Arkadaşlar, ben her gün spor yapıyorum. Sabah kahvemi alıp, oturma odasına gidiyorum. Televizyonun karşısına geçiyorum ve kanalları değiştirmeye başlıyorum. Ne var ki, her gün aynı egzersizi yapıyorum gibi hissediyorum. Kanal değiştirmenin kalori yakma özelliği olmalı! Yani şimdiye kadar olimpiyat şampiyonu olmam gerekirdi. Bir gün birisi bana "Sen hiç spor salonuna gitmiyor musun?" dedi. Ben de, "Gitmeye çalışıyorum, ama uzak mesafe, yani oturma odası ile spor salonu arasında çok büyük bir engel var gibi geliyor bana!"