Cevap :
Yaratıcı Drama: Bir grupla ve grup üyelerinin yaşantılarından yola çıkarak, bir amacın, bir düşüncenin, doğaçlama, rol oynama gibi tiyatro tekniklerden yola çıkarak canlandırılmasıdır. Yaratıcı Drama bireyin; sosyalleşme, yaratıcılık ve hayal gücü becerilerini geliştirir. Yaratıcı Dramada kullanılan çok sayıda teknik vardır.Bunlardan bazıları şunlardır:

Yaratıcı Drama Teknikleri:

1. Bilinç Koridoru: Bir konu hakkında karar vermekte zorlanıldığında, bireyin karar vermesine yardımcı olmak için uygulanır. Katılımcılar yüzleri karşılıklı birbirine bakacak şekilde sağlı ve sollu 2’ye ayrılarak bir koridor oluştururlar. Karakter bu koridordan yavaşça geçerken koridoru oluşturan diğer katılımcılar onun yapmasını istedikleri seçimi bir cümle ile ona söylerler. Bir anlamda karakterin iç sesini oluştururlar. Koridorun sonuna gelindiğinde kişi kararını vermiş olur.
2. Dedikodu Halkası: küçük grupların kendi aralarında “biri” hakkında “dedikodu” üretmelerine dayanır. O “biri”, bir yazar veya bir eser kişisi olabilir; o dedikodu, gerçek veya kurmaca kişiye ilişkin bilgilerin hatırlanmasına dayalı bir konuşma olabilir. Ders içeriğine göre durum değişir. Sürecin karakteri hakkında abartılı bilgi aktarımını içerir. Katılımcılar bir halka biçiminde ya da karışık yürüyerek birbirleriyle fısıltılı olacak biçimde konunun kahramanıyla ilgili dedikodu yaparlar. Karakter bu esnada halkanın ortasında durur. Bir kişi yapılan tüm dedikoduları diğer karakterlere aktarır. Genellikle gerilimi arttırmak için kullanılır.
3. Donuk İmge: Bu teknikte katılımcılar, konuyla ilgili duygularını ve düşüncelerini bedenleriyle ifade ederler.Katılımcılara bireysel ya da küçük gruplar halinde bir konu verilir. O konuyu sözsüz ve hareketsiz olarak bedenleriyle canlandırmaları istenir. Her bir donuk imge diğer katılımcılar tarafından yorumlanır. Bazen de bir canlandırmaya başlamadan önce ya da sonunda kullanılmaktadır. Hem izleyiciyi ve canlandırmayı yapan grubu canlandırmaya hazırlar, hem de canlandırmanın sona erdiğini izleyiciye hissettirir.
4. Sıcak Sandalye: Bir Karakter diğer katılımcılara yüzü dönük olacak biçimde sandalyeye oturur. Diğer katılımcılar drama süreciyle ilgili olarak bu karaktere sorular sorarlar. Diğer katılımcılara da roller verilebilir. Örneğin gazeteci gibi. Katılımcıların işlenen konunun ya da karakterin başka yönlerini bulmalarında etkili bir tekniktir.Sıcak sandalye tekniği ile, soruları yöneltenler, bir konuyu enine boyuna irdeleyip değerlendirme becerilerini geliştirebilir.Sıcak sandalyede oturan kişi ise, bir kimliği farklı boyutlarıyla iyi tanımış olarak, hangi durumda ne yapacağı veya düşüneceği noktasında değerlendirme yapabilir ve bu doğrultuda hareket etme becerisini pekiştirebilir.
5. Rol Kartları: Bu kartlar oynanacak olan karakter ve kullanılacak içerik hakkında ayrıntılı bilgi verir. Karakterler ve canlandıracakları dramatik durumla ilgili detaylı bilgi içerir. Canlandırma yapan katılımcılar aynı dramatik durumu canlandırırlar ancak birbirlerinin rol kartlarında yazan karakter detaylarından haberleri yoktur. Karakterlerin canlandırma esnasında daha spontane olmasını sağlar.
6. Geriye Dönüş Tekniği: Bu teknikte şimdiki zaman  ile geçmiş arasındaki ilişki “geriye dönüş” sahnelerinin gösterilmesi yoluyla pekiştirilir veya karekter geçmişin can alıcı görüntüleriyle karşılaştırılır.
7. Bölünmüş Ekran: Öğrencilerden farklı zamanlarda ve yerlerde gerçekleşen iki veya daha fazla sahne planlamaları istenir. Daha sonra da filmlerde olduğu gibi bu iki sahnenin arasındaki olaylar, ileriye ya da geriye giderek canlandırırlar.

---

---

Diğer Cevaplara Gözat