1. Sayfa
Kökler:Kökler, kelimenin manalı, parçalanamayan kısımlarıdır. Başka bir ifadeyle kök, manalı en küçük dil birliğidir. Kelimenin çekirdeğidir. (göz, göz-lük, göz-lük-çü, göz-lem, göz-le-yiş) Kökler, önceden var olan ve sonradan yapılamayan dil birlikleridir. Yeniden kök yapılamaz. style.visibilityppt_xppt_y

---

2. Sayfa
Dilde “isim kökü”, “fiil kökü” olmak üzere iki türlü kök vardır. Kısacası kâinatta bir nesne, bir de hareket vardır. İşte nesnelerin ve hareketlerin dildeki karşılıkları isim ve fiildir. Nesne tek başına vardır. Hareket ise tek başına yoktur, nesnenin hareketidir. Bunun için isim kökleri en küçük anlamlı kelimelerdir. Müstakil olarak kullanılırlar. (bu, ot, taş, el, göz) style.visibility

---

3. Sayfa
Fiil kökleri tek başlarına kullanılamazlar. Kelime değil, kelimeden küçük dil birimleridir. Fiil kökleri yanlarına bir çizgi (yaz-, gör-, sev-) konarak yazılır. Fiil kökleri, kullanım alanına çıkarken (yazmak, görmek, sevmek) yanlarına (-mek, -mak) alırlar. Aslında bu ekler isim ekidir. Bügün (yaz, gör, sev) gibi emirler, tek başına ortaya çıkıyor gibiyse de aslında (sen yaz, sen gör, sen sev) şeklindedirler. (yaz-, gör-, sev-) ise (yazmak, görmek, sevmek) demektir. Bu karışıklık sonradan ortaya çıkmıştır. Aslında emir şekillerinin sonunda gıl, gil eki vardır. (yazgıl, görgıl, sevgil gibi) style.visibilityppt_xppt_y

---

4. Sayfa
Ayrıca emir şekli ile yalın kökün vurgulanışı da farklıdır. Meselâ başla! emrinde vurgu ilk hecededir, başla- kökünde ise vurgu yoktur. İsim ve fiil kökleri ayrı ayrı şeylerdir. Birkaç istisna (tat, tat-, boya, boya-, savaş, savaş-) dışında aynı olmazlar. Bunlar da sonradan ortaya çıkmışlardır, "tat" aslında fiil köküdür ondan "tat-ı-g" şeklinde isim türemiştir. Sonradan (-ı-g) düşmüş ve aynı olmuşlardır. style.visibility

---

5. Sayfa
Kelimeleri köke indirdiğimizde çoğu zaman fiil kökleri karşımıza çıkar. Türkçede fiil kökleri isim köklerinden çoktur. Bu da Türk milletinin karakteriyle yakından ilgilidir. Fiil hareket demektir. Türkler hareketli bir millettir. Kökler Türkçede kelime başında bulunur ve değişmezler. Türkçe eklemeli bir dildir. Kökler vardır, ekler vardır. style.visibilityppt_wppt_hstyle.rotation

---