Haftanın Kısa Filmi köşemizde bu hafta, ölümcül bir asit yağmurundan kaçan ailenin yaşadıklarına odaklanırken yarattığı tedirgin edici atmosferle öne çıkan Acide var.

Klasik döneminde canavar, vampirler, mumyalar gibi mitik varlıkların merkezinde yer aldığı filmlerle kendini var etmiştir korku türü. Alfred Hithcock’un Sapık – Psycho, Micheal Powell’ın Kadın Katili – Peeping Tom ya da Georges Franju’nun Çehresiz Gözler – Les yeux sans visage gibi 60’larda orta çıkan başyapıtlar ise bu türü, o döneme değin süregelen, “doğaüstünün” yarattığı korkunun boyunduruğundan kurtararak, kişisel travmaları, toplumsal ya da bireysel geçmişin izlerini, toplumsal baskıları bu türün kodlarına işler. Bu janranın son dönemde yaşadığı dönüşüm de bu damarın devamını andırır büyük ölçüde. Zaman zaman Karabasan – The Babadook ya da Peşimdeki Şeytan – It Follow gibi örneklerde olduğu gibi doğaüstünün varyasyonları günümüzde de kendini gösterse de bu filmlerin yarattığı korku ya da gerilim hissi kökenini daha ziyade gündeliğin parçası olan unsurlardan alır. Fransız yönetmen Just Philippot’nun imzasını taşıyan Acide’nin de bu geleneğin bir parçası olduğu söylenebilir.