Sözlükte ELEJİ Nedir:

Eski Yunan'da bir dizesi altı, ikincisi beş ölçülü olan beyitlerle oluşturulan uyaksız şiir. Eleji İ.Ö. 7. yüzyılda İyonya'da ortaya çıktı. Başlangıçta şölenlerde flüt eşliğinde şarkı olarak söyleniyordu. İçerik bakımından ağıtların dışında ahlâk, politika, tarih, efsane, aşk, duygular vb. gibi geniş bir motifler yelpazesinin işlendiği eleji türü, Roma ebediyatında mitoloji ve ağıtların yanı sıra, öncelikle sevgiliye duyulan özlemi dile getirir oldu. Rönesans döneminde eleji türü yeniden canlandı. Fransa'da Villon ve Ronsard, İtalya'da Tasso ve Ariosto, İspanya'da Lope De Vega, elejiyi yaygınlaştırdılar.

Sözlükte ise eleji tanınmış bir kişinin, bir arkadaşın ya da sevilen bir kişinin ölümünden duyulan üzüntüyü anlatan lirik şiir türüdür. İngilizce'de elegy (Ağıt) diye geçer. Genel anlamda, insanın ölümlülüğü temasını işleyen, birbirini izleyen bir vurgulu iki vurgusuz heceli ayaklardan oluşan beşli ve altılı ölçüyle yazılan ve konuyla sınırlı olmayan şiire verilen addır. Modern Batı edebiyatında bu terim şiirin içeriğinden çok ölçüsünü belirtir. Alman edebiyatında ölçü özelliği öne çıkarken, İngiliz edebiyatında şiir türü olarak tanınır. Örneğin, Milton’un okul arkadaşı Edward King’in ölümü üzerine yazdığı "Lycidas" (1838) bu kapsamdadır.

Eleji Örnekleri

Örneğin, Rainer Maria Rilke'nin "Duino Elegies" adlı bir kitabı vardır. Eleji, modern şiirde de sık rastlanan önemi bir şiirsel anlatım biçimidir.

18. yüzyılda önce İngiltere'de Milton,Goldsmith, Young ve Gray, sonra Fransa'da A. Chénier, Almanya'da Klopstock, Goethe, Schiller ve Hölderlin ile doruğuna ulaştı. 19. ve 20. yüzyıllarda eleji türünde yapıt veren şairler arasında özellikle Grillparzer, Mörike, Shelley, Tennyson, J. Ramon Jiménez, Garcia Lorca, Rilke sayılabilir.

Sözlükte SAGU Nedir:
İslam öncesi Türkler arasında , bir kahraman, bir devlet büyüğü öldüğünde bunlar için yapılan yuğ adı verilen yas törenlerinde kopuz eşliğinde söylenen şiirlere sagu denir. a. Ölen bir kişinin arkasından söylenen ağıt şiirleridir. b. Ölen kişinin kahramanlıklarını, başarılarını, erdemlerini anlatır; ölümlerinden duyulan üzüntüyü dile getirir. c. Koşuk nazım şekliyle söylenir. d. Dörtlükler halinde söylenir. e. 4+3=7’li hece ölçüsüyle yazılır. f. Bu şiirlere İslâm sonrası halk edebiyatında “ağıt”, Divan edebiyatında “mersiye” denir g. “Yuğ” denilen ölüm törenlerinde söylenir. h. Divanu Lûgatit-Türk’teki Alp Er Tunga sagusu bu türün önemli bir örneğidir. i. Sagu söyleyen kişilere sagucu ya da ağıtçı denir.

Sagu Örneği:

ALP ER TUNGA SAGUSU Alp Er Tunga öldi mü Isız ajun kaldı mu Özlek öçin aldı mu Emdi yürek yırtılur Özlek yarağ közetti Ogrı tuzak uzattı Beglerbegin azıttı Kaçsa kah kurtulur Ögreyüki mundağ ok Munda adın tigdağ ok Atsa ajun uğrap ok Tağlar başı kertilür Begler atın argurup Kagdu anı turgurup Menğzi yüzü sargarup Körküm anğar türtülür Ulşıp eren börleyü Yırtıp yaka urlayu Sıkrıp üni yurlayu Sıgtap közi örtülür Könğlüm için örtedi Yitmiş yaşığ kartadı Keçmiş özüg irtedi Tün kün keçüp irtelür Günümüz Türkçesiyle: Alp Er Tunga öldü mü? Kötü dünya kaldı mı? Zaman öcünü aldı mı? Şimdi yürek yırtılır. Zaman fırsat gözetti Gizli tuzak uzattı Beyler beyini azıttı Kaçsa nasıl kurtulur? Adeti böyle işte. Bunda başka sebep yok. Felek ok atıp vursa Dağlar başı kertilir. Beyler atlarını yoruyor Kaygı onları zayıflatıyor Benizleri yüzleri sararıp Safran sürülmüş gibi oluyor Erler kurtlar gibi uluşup Bağırıp yaka(larını) yırtıyor Kısık seslerle haykırıyor (Gözleri yaşlarla) örtülünceye kadar ağlıyorlar Gönlüm içten yandı Kaybolmuş yarayı kaktı Geçmiş gün(ler)i aradı(m) Gece(ler) gün(ler) geçse (o yine) aranır.

Sözlükte MAYA Nedir:
1. kim. Bazı besinlerin yapımında mayalanmayı sağlamak için kullanılan madde, ferment: Ekmek mayası. Yoğurt mayası. Kımız mayası.
2. kim. İçerdikleri enzimlerin katalizör niteliği etkisiyle şekerleri karbondioksit ve alkole dönüştüren bir hücreli bitki organizmaları.
3. mec. Yaradılış, öz nitelik: “Belki biri soyutlanmaya daha az yatkın, öteki daha fazla tetikti ama mayaları galiba birdi.” -A. İlhan.
4. argo Arsız, utanmaz kimse.
5. Damızlık dişi hayvan. Dişi deve.
6. Dişi.  Genel olarak damızlık dişi hayvan. Dişi katır. Dişi at. Dişi eşek. Buhur deveyle adi devenin birleşmesinden doğan uzun tüylü dişi deve. 4-5 yaşındaki deve. Yük devesi.
7. İncir.
8. Manda derilerinin kıllarını düşürmek için kepek ve çavdar unundan yapılan ilâç.
9. İri yapılı.
10. Çocuk oyunlarında ebe olan çocuğun birini tutunca “sobeledim” anlamında kullandığı sözcük.
11. Çekicin alt yanı.
12. İçerdikleri enzimlerin tezgensel etkisiyle şekerleri karbondioksit ve alkole dönüştüren tek gözeli bitki organizmaları.
13. Saccharomyces cerevisiae'nin hücre ve sporlarından oluşan, alkol üretiminde şekerin, melasın ve hububatın mayalanması, bira yapımı, fırında pişirme, gıda yardımcı maddesi, karbonlu ve azotlu maddelerden protein biyosentezi, vitamin, enzim, nükleik asit, vb.'nin kaynağı olarak kullanılan, sarımsı beyaz yapışkan sıvı veya yumuşak kütle, pul veya tanecikler halinde olan tek hücreli organizmalar.
14. Kendisi değişim göstermeksizin diğer bir maddede kimyasal değişikliğe neden olan madde, fermantasyon yapıcı madde, ferment. 2. Tek hücreli, tomurcuklanmayla çoğalan mantarlar.
15. Bakterilerden daha büyük, elipsoit, küre veya silindir biçiminde olan, mikrobiyal aktiviteyi uyararak veya sindirim kanalı pH’sını dengeleyerek sindirimi artıran tek hücreli canlılar. Ekmek, bira vb. bazı gıdaların üretiminde kullanılan, tomurcuklanmayla çoğalan tek hücreli mantar.
16. Halk yazınında, özel bir ezgi ile söylenen bir tür koşuk.
17. Bira ve şarap mayalanmasından sonra yüzeyde kalan ya da dibe çöken maddeler. Bu çöküntüler canlı ya da ölü birgözeli mantarlar ile bakterilerden ibarettir. Saccharomycetacae familyasına ait bir gözeli mikroskobik mantarlar. Bunların içinde en önemlisi bira mayasıdır (Saccharomyces cerevisiae). Kapsadığı zengin proteinler ve B vitaminlerinden dolayı hem insanlar tarafından yenir, hem de hayvanlara yem olur. Canlı halde sahip oldukları enzimleri kurtulmuş iken de kapsadıklarından kurutulmuş bira mayası da mayalanma yapabileceği gibi besin maddesi olarak da kullanılır.  Hamur mayası.
18. Asıl, öz, kendi, yaradılış.
19. İktidar, güç.
20. Bilgi.
21. Para, mal.

Sözlükte BAYATI Nedir:
Azerî ve Türkmen halk şiirinde mani türüne verilen ad
Cümle 1: Ben kimsesiz seyyahı meçhuller caddesinin / Ben yankısından kaçan çocuk kendi sesinin. - N. F. Kısakürek

Sözlükte YANGI Nedir:
İltihap

Sözlükte MERSİYE Nedir:
Mersiye Nedir? Tanımı Bir kimsenin ölümü üzerine duyulan üzüntü ve acıyı anlatmak için yazılan şiirlerdir. Genellikle terkib-i bent biçimiyle yazılmıştır. (Bu türün, Eski Türk Edebiyatı�ndaki adı sagu, Halk Edebiyatı’ndaki adı ise ağıttır).