İslam âlimleri tarafından da kullanılan bu deliller özellikleri itibariyle genellikle aşağıdaki gibi sınıflandırılmaktadır:

1. Sırf akıldan çıkarılan deliller.
2. Ontolojik delil  Dış alemden çıkarılan deliller.
3. Kozmolojik delil ve teolojik delil.
4. İnsanın manevi ve ruhi âleminden çıkarılan deliller.
5. Dini tecrübe delili ve ahlak delili.

1. Evren her şeyiyle hadistir. (Sonradan olmadır.)
2. Sonradan olan her şey bir muhdise (Yaratıcıya) muhtaçtır.
3. Öyleyse evren de bir muhdise muhtaçtır. O da Allah’tır.

Evrendeki kusursuz uyum ve düzenin varlığını sürdürmesi yaratıcının tek olmasını zorunlu kılar. Konuyla ilgili ayet şöyledir: “Eğer yerde ve gökte Allah’tan başka tanrılar olsaydı yer ve gök (ikisinin de düzeni) bozulur, ahengi kalmazdı.” (Enbiya suresi, 22. ayet)