İşte Cevaplar
Cevap : Ametallerin özellikleri :
1. Yüzeyleri mattır. Işığı kırar veya geçirirler.
2. Isı ve elektriği iletmezler. (Grafit hariç)
3. Kırılgandırlar. Tel ve levha haline gelemezler.
4. Oda koşullarında katı, sıvı ve gaz halinde bulunurlar.
5. Metallerle iyonik yapılı bileşikler oluştururlar.
6. Kendi aralarında kovalent yapılı bileşikler oluştururlar.
7. Erime ve kaynama noktaları düşüktür.
8. Son yörüngelerinde 4,5,6,7 elektron bulundururlar. Elektron alarak veya ortaklaşa kullanarak reaksiyonlara girdiklerinden (+) ve (-) değerlik alabilirler.
9. İki atomlu molekül halinde bulunurlar.
10. Canlıların yapısında çok miktarda bulunur
Diğer Cevaplara Gözat
1. Yüzeyleri mattır. Işığı kırar veya geçirirler.
2. Isı ve elektriği iletmezler. (Grafit hariç)
3. Kırılgandırlar. Tel ve levha haline gelemezler.
4. Oda koşullarında katı, sıvı ve gaz halinde bulunurlar.
5. Metallerle iyonik yapılı bileşikler oluştururlar.
6. Kendi aralarında kovalent yapılı bileşikler oluştururlar.
7. Erime ve kaynama noktaları düşüktür.
8. Son yörüngelerinde 4,5,6,7 elektron bulundururlar. Elektron alarak veya ortaklaşa kullanarak reaksiyonlara girdiklerinden (+) ve (-) değerlik alabilirler.
9. İki atomlu molekül halinde bulunurlar.
10. Canlıların yapısında çok miktarda bulunur
Diğer Cevaplara Gözat
Cevap : AMETALLER
Metal olmayan,normal koşullarda katıdan başka sıvı ya da gaz durumunda bulunabilen, tel ve levha biçimine gelemeyen,elektrik ve ısıyı iletmeyen(bir tür C kristali olan grafit dışında) ve elementler tablosunun sağ tarafında yer alan elementlerdir.
AMETALLERİN ÖZELLİKLERİ
Genellikle ısı ve elektriği iyi iletmezler. Bir kristale elektrik akımı verdiğimizde elektronların,kristaldeki bağ türüne bağlı hareket kazanmaları ile ya iletkenlik oluşur ya da elektronlar elektrik akımı altında hiç hareket edemezler,o zaman da kristallerde yalıtkanlık özelliği meydana gelir.
Elektrik akımı iletkenliği değerlik elektronların hareketliliği ile ilgilidir. Ametallerde ise değerlik elektronlarının hareket edebileceği boş değerlik orbitalleri yoktur. Bu tür atomlarda elektronlar atomlarına çok sıkı bağlıdırlar. Bunun için elektrik akımı iletkenliği yoktur. Ama karbonun allotropik bir kristali olan grafit,kara fosfor,gri arsenik ve gri antimon gibi maddeler çok az da olsa elektrik akımını iletir.
Grafitin elektrik akımını iletmesinin sebebi,grafitte C atomları arasında zayıf pi bağlarının bulunmasıdır. Bu da elektronların hareketliliğine,dolayısıy la elektrik iletkenliğine sebep olur. Ametaller,genellikle yeni kesildikleri anda bile,metal parıltısı göstermezler (ama iyot pulları,grafit yada antrasit,özellikle de gri antimon bu özelliğe uymazlar) Kükürt ve fosfor gibi bazılarında parlaklık varsa da bu parlaklık camınkine benzer.
Onun için adına cam parlaklığı denir. Ametaller,katı (kükü rt,fosfor) ;sıvı (brom) ;gaz (oksijen,azot) hallerinde bulunurlar. Bu elementlerin pek az ortak özelliği vardır;çoğu gazdır,biri (brom) sıvı,ger i kalanlar ise katıdır. Ametaller,metalle rden fiziki ve mekanik özellikleriyle ayrılırlar. Katı metaller yaprak veya tel haline getirilemez ve dayanıklılıkları düşüktür. Sert ve kırılgandırlar;mekanik özellikleri çok kötüdür.
Ametallerin atomları genellikle küçüktür ve en dış kabuklarında görece olarak daha çok elektron bulunur. Soy gaz atomlarında elektron kabukları bütünüyle dolu olduğundan bu elementler hemen hemen tümüyle eylemsizdir. Öbür ametallerin elektron kabukları da doluya yakındır ve soy gazların kararlı elektron düzenine kavuşabilmeleri için yalnızca birkaç elektron almaları yeterlidir. Bu nedenle ametallerin atomları,başka atomların elektronlarını belirgin bir biçimde kendilerine çekme eğilimi (yüksek elektronegatiflik) gösterirler.
Elektronegatifliği daha düşük olan atomların elektronlarını çekerek ya da eş elektronegatiflik düzeyindeki atomlarla elektronlarını paylaşarak kimyasal bileşikler oluştururlar. Ametaller elektrolizde anotta toplanır.
Ametaller metallerin tersine,elektron yitirme eğilimi göstermezler;dolayısıyla yükseltgen ya da çok yükseltgendirler. Ametal elementlerden birkaçı hem yerkabuğunun büyük bir bölümünü oluşturur,hem de canlıların var olabilmesi ve gelişmesi için yaşamsal önem taşır. Bunun için de canlılarda çok miktarlarda bulunurlar. Ametallerin oksitlerinden en az biri suda çözünerek asit oluşturur. Bu okside genellikle asit anhidrit adı verilir. Katı ametallerde genellikle belirli molekül biçimleri ya da molekül billurları gözlenir.
Özellikle oksitlerde ve sülfürlerde ortak bağlı bileşikleri kolayca oluştururlar. Selenyumun ve antimonun oksitlerinde belirsiz zincir biçiminde bir yapı gözlenir. Elmasta karbon atomları arasındaki silikatlarda silisyum ve oksijen atomları arasındaki güçlü ortak bağlar elmasla kuvarsın çok sert olmalarının nedenini açıklar.
Ametallerin çevresinde genellikle (8-n) atom yer alır;n elementleri sınıflandırma çizelgesinde ametallerin yer aldığı sütunun numarası (n=3,4,5,6 ya da 7) ,yani çevrel elektronların sayısıdır. (sekizlik kuralı) Böylece Dumas"ın yaptığı gibi ametaller birleşme değeri (ya da değerlik) adı verilen (8-n) teriminin aldığı değerlere göre tanımlanmış dört sınıfa ayrılabilirler; Halojenler tek değerlikli (n=7 ve 8-n=1) ,kükürt sütununun elementleri iki değerlikli (n=6) ,azot sütununda yer alanlar üç değerlikli (n=5) ,karbon ve silisyum dört değerliklidir. (n=4) Dumas, boru (genellikle üç değerlikli) bazı metal özellikleri göstermesi nedeniyle bu ayrımın dışında bırakmıştır. Genellikle erime ve kaynama noktaları düşüktür.
Metal olmayan,normal koşullarda katıdan başka sıvı ya da gaz durumunda bulunabilen, tel ve levha biçimine gelemeyen,elektrik ve ısıyı iletmeyen(bir tür C kristali olan grafit dışında) ve elementler tablosunun sağ tarafında yer alan elementlerdir.
AMETALLERİN ÖZELLİKLERİ
Genellikle ısı ve elektriği iyi iletmezler. Bir kristale elektrik akımı verdiğimizde elektronların,kristaldeki bağ türüne bağlı hareket kazanmaları ile ya iletkenlik oluşur ya da elektronlar elektrik akımı altında hiç hareket edemezler,o zaman da kristallerde yalıtkanlık özelliği meydana gelir.
Elektrik akımı iletkenliği değerlik elektronların hareketliliği ile ilgilidir. Ametallerde ise değerlik elektronlarının hareket edebileceği boş değerlik orbitalleri yoktur. Bu tür atomlarda elektronlar atomlarına çok sıkı bağlıdırlar. Bunun için elektrik akımı iletkenliği yoktur. Ama karbonun allotropik bir kristali olan grafit,kara fosfor,gri arsenik ve gri antimon gibi maddeler çok az da olsa elektrik akımını iletir.
Grafitin elektrik akımını iletmesinin sebebi,grafitte C atomları arasında zayıf pi bağlarının bulunmasıdır. Bu da elektronların hareketliliğine,dolayısıy la elektrik iletkenliğine sebep olur. Ametaller,genellikle yeni kesildikleri anda bile,metal parıltısı göstermezler (ama iyot pulları,grafit yada antrasit,özellikle de gri antimon bu özelliğe uymazlar) Kükürt ve fosfor gibi bazılarında parlaklık varsa da bu parlaklık camınkine benzer.
Onun için adına cam parlaklığı denir. Ametaller,katı (kükü rt,fosfor) ;sıvı (brom) ;gaz (oksijen,azot) hallerinde bulunurlar. Bu elementlerin pek az ortak özelliği vardır;çoğu gazdır,biri (brom) sıvı,ger i kalanlar ise katıdır. Ametaller,metalle rden fiziki ve mekanik özellikleriyle ayrılırlar. Katı metaller yaprak veya tel haline getirilemez ve dayanıklılıkları düşüktür. Sert ve kırılgandırlar;mekanik özellikleri çok kötüdür.
Ametallerin atomları genellikle küçüktür ve en dış kabuklarında görece olarak daha çok elektron bulunur. Soy gaz atomlarında elektron kabukları bütünüyle dolu olduğundan bu elementler hemen hemen tümüyle eylemsizdir. Öbür ametallerin elektron kabukları da doluya yakındır ve soy gazların kararlı elektron düzenine kavuşabilmeleri için yalnızca birkaç elektron almaları yeterlidir. Bu nedenle ametallerin atomları,başka atomların elektronlarını belirgin bir biçimde kendilerine çekme eğilimi (yüksek elektronegatiflik) gösterirler.
Elektronegatifliği daha düşük olan atomların elektronlarını çekerek ya da eş elektronegatiflik düzeyindeki atomlarla elektronlarını paylaşarak kimyasal bileşikler oluştururlar. Ametaller elektrolizde anotta toplanır.
Ametaller metallerin tersine,elektron yitirme eğilimi göstermezler;dolayısıyla yükseltgen ya da çok yükseltgendirler. Ametal elementlerden birkaçı hem yerkabuğunun büyük bir bölümünü oluşturur,hem de canlıların var olabilmesi ve gelişmesi için yaşamsal önem taşır. Bunun için de canlılarda çok miktarlarda bulunurlar. Ametallerin oksitlerinden en az biri suda çözünerek asit oluşturur. Bu okside genellikle asit anhidrit adı verilir. Katı ametallerde genellikle belirli molekül biçimleri ya da molekül billurları gözlenir.
Özellikle oksitlerde ve sülfürlerde ortak bağlı bileşikleri kolayca oluştururlar. Selenyumun ve antimonun oksitlerinde belirsiz zincir biçiminde bir yapı gözlenir. Elmasta karbon atomları arasındaki silikatlarda silisyum ve oksijen atomları arasındaki güçlü ortak bağlar elmasla kuvarsın çok sert olmalarının nedenini açıklar.
Ametallerin çevresinde genellikle (8-n) atom yer alır;n elementleri sınıflandırma çizelgesinde ametallerin yer aldığı sütunun numarası (n=3,4,5,6 ya da 7) ,yani çevrel elektronların sayısıdır. (sekizlik kuralı) Böylece Dumas"ın yaptığı gibi ametaller birleşme değeri (ya da değerlik) adı verilen (8-n) teriminin aldığı değerlere göre tanımlanmış dört sınıfa ayrılabilirler; Halojenler tek değerlikli (n=7 ve 8-n=1) ,kükürt sütununun elementleri iki değerlikli (n=6) ,azot sütununda yer alanlar üç değerlikli (n=5) ,karbon ve silisyum dört değerliklidir. (n=4) Dumas, boru (genellikle üç değerlikli) bazı metal özellikleri göstermesi nedeniyle bu ayrımın dışında bırakmıştır. Genellikle erime ve kaynama noktaları düşüktür.
