Anlamı : Gerçek dost, en sıkıntılı günlerde insanı yalnız bırakmayan kişidir.

Kısa Hikaye : Mehmet yardım etmeyi çok seven bir çocuktur. Okula giderken en az 3 kalem götürürdü. Belki bir arkadaşım kalemini unuttursa ona kalem veririm diye düşünürdü. Böyle davranması sınıftaki bütün arkadaşlarını da memnun ederdi. Bu yüzden herkes Mehmet'i çok severdi. Hep Mehmet ile oturmak isterlerdi. Mehmet bir gün kalemlerini evde unuttu. Bu sefer kendi kalemi yoktu. Sınıfta kimse Mehmet'e kalem vermedi. Öğretmeni bu durumu farkedince:
- Bak Mehmet dost kara günde belli olur. Her şeyin varken seni severler yanında olurlar fakat sende bir şey yoksa yanında olmazlar. Eğer hiçbir şey yokken de yanında olan arkadaşların var ise onlar gerçek dosttur diyerek ona bir kalem verdi.

Dost Kara Günde Belli Olur Atasözü İle İlgili Hikaye

Günlerden bir gün Nihal isimli bir genç kız, arkadaşlarının kavgasına şahit olmuş. Aslında ikisi de Nihal’in çok yakın arkadaşıymış ve ikisini de çok severmiş. Fakat bu iki arkadaş, aralarında geçen bu kavgadan dolayı birbirleri ile hiç konuşmamaya başlamışlar. Nihal, ikisi de kendisinin çok yakın arkadaşları olduğunu için bu duruma çok üzülür ve arada kalırmış.

Nihal’in arkadaşları Nihal’e diğerimiz ile konuşursan benimle konuşma gibi sözler söylerlermiş. Nihal arkadaşlarının arasında kalmış ve bir seçim yapmak zorunda hissetmiş. Fakat ikisini de çok sevdiğinden dolayı kimin daha iyi arkadaşı olduğunu anlayamıyormuş. Durumu annesine anlatmış. Annesi, “İyi günde gerçek arkadaşının kim olduğunu anlamak zor, asıl kötü günde anlaşılır.” demiş. Nihal de arkadaşlarına başına kötü bir şey gelmiş gibi bir oyun oynamış. Bir arkadaşı koşa koşa Nihal’in yanına gelirken, diğeri umursamamış. Nihal de kimin gerçekten dostu olduğunu anlamış.

Bir zamanlar, iki arkadaş yaşarmış. Bu arkadaşlardan biri zengin ve güçlü, diğeri ise fakir ve zayıf biriydi. Fakir arkadaş, her zaman zengin arkadaşının yanında kalmış ve onunla birlikte yaşamıştı.

Bir gün, zengin arkadaşın işleri kötüye gitmeye başlamış. İşleri kötüye giden zengin arkadaş, fakir arkadaşının yanına gelmiş ve ona yardım istemiş. Fakir arkadaş, ona yardım etmek için ne gerekiyorsa yapacağını söylemiş ve zengin arkadaşın yanında kalmaya devam etmiş.

Zamanla zengin arkadaşın işleri düzelmeye başlamış ve tekrar zengin olmuş. Ancak, o artık fakir arkadaşını unutmaya başlamış. Ona yardım eden fakir arkadaşını artık görmezden gelmeye başlamış.

Bir gün, zengin arkadaşın işleri yeniden kötüye gitmiş. Bu kez, fakir arkadaş ona yardım etmemiş. Zengin arkadaş, kendisine yardım etmeyen fakir arkadaşına kızarak onu suçlamış. Fakir arkadaş ise sadece şunu söylemiş: "Dost kara günde belli olur".

Bu hikaye, dostluk ve sadakatin önemini vurgular. Gerçek bir dost, zengin ya da fakir olduğunuzda yanınızda olacak ve sizi asla unutmayacaktır.