Cümlelerin sonuna konulacak noktalama işaretleri, cümlenin taşıdığı anlama ve duyguya göre değişir.

1. A. Yetişin Kurt koyunlara saldırıyor! Bu cümle, bir uyarı, şaşkınlık veya heyecan içerir. Bu tür cümlelerin sonuna ünlem işareti (!) konulur.

2. B. Eyvah anahtarım içeride unuttum! Bu cümle de bir telaş, pişmanlık veya aniden hissedilen bir duygu içerir. Bu tür cümlelerin sonuna da ünlem işareti (!) konulur.

3. C. Bugün arabayı ben sürdüm. Bu cümle, bitmiş bir yargıyı veya normal bir bilgiyi ifade eder. Bu tür cümlelerin sonuna nokta (.) konulur.

Bu durumda, C) Bugün arabayı ben sürdüm cümlesinin sonuna diğerlerinden farklı bir noktalama işareti (nokta) konulmalıdır.