Atatürk'ün milliyetçilik ilkesi doğrultusunda Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş sürecinde ve sonrasında gerçekleşen önemli gelişmeler ve inkılaplar şunlardır:

1. Türk Tarih Kurumu'nun Kuruluşu (1931):

Türk Tarih Kurumu, Atatürk'ün direktifleri doğrultusunda, Türk tarihini araştırmak ve gerçekleri ortaya koymak amacıyla 1931 yılında kurulmuştur. Bu kurum, Türk milletinin köklü ve zengin tarihini araştırarak, ulusal bilinci ve milliyetçilik duygusunu güçlendirmek için çalışmalar yapmıştır. Türk Tarih Kurumu, milliyetçilik ilkesinin kültürel ve tarihsel yönünü pekiştirmiştir.

2. Türk Dil Kurumu'nun Kuruluşu (1932):

Türk Dil Kurumu, Türk dilinin sadeleştirilmesi, korunması ve geliştirilmesi amacıyla 1932 yılında kurulmuştur. Dil, bir milletin en önemli kültürel öğelerinden biridir ve Türk Dil Kurumu'nun çalışmaları, milliyetçilik ilkesinin dil alanındaki yansıması olmuştur. Türkçenin yabancı etkilerden arındırılması ve zenginleştirilmesi için yapılan bu çalışmalar, ulusal kimliği ve birliği pekiştirmiştir.

3. Soyadı Kanunu'nun Kabulü (1934):

Soyadı Kanunu, 21 Haziran 1934 tarihinde kabul edilmiştir. Bu kanunla birlikte, her Türk vatandaşı bir soyadı almak zorunda kalmış ve böylece Osmanlı döneminde kullanılan lakaplar, unvanlar ve dini referanslar yerine modern, laik ve milliyetçi bir kimlik oluşturulmuştur. Soyadı Kanunu, bireylerin sosyal hayatta daha eşit ve modern bir şekilde yer almalarını sağlamış, aynı zamanda ulusal kimliği güçlendirmiştir.

Bu üç gelişme, Atatürk'ün milliyetçilik ilkesi doğrultusunda Türkiye'nin modernleşmesi ve ulusal bilincin pekiştirilmesi amacıyla atılan önemli adımlardır. Bu inkılaplar, Türk milletinin tarihini, dilini ve sosyal yapısını koruma ve geliştirme çabalarının somut örnekleridir.

Atatürk'ün Milliyetçilik İlkesi Doğrultusunda Yaşanan 3 Gelişme (İnkılap):

Atatürk'ün milliyetçilik ilkesi, Türk milletinin birliğini, bağımsızlığını ve egemenliğini savunan bir ilkedir. Bu ilke doğrultusunda birçok önemli gelişme ve inkılap gerçekleştirilmiştir. Bunlardan üç tanesini şu şekilde sıralayabiliriz:

1. Saltanatın Kaldırılması (1 Kasım 1922):

Osmanlı İmparatorluğu'nun son padişahı VI. Vahdettin'in 1 Kasım 1922'de Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından tahttan indirilmesi ve saltanatın kaldırılması, milliyetçilik ilkesinin en önemli uygulamalarından biridir. Bu olayla birlikte, Türk milleti kendi kaderini tayin etme hakkını kazanmış ve tam bağımsızlığını ilan etmiştir.

2. Halifeliğin Kaldırılması (3 Mart 1924):

Osmanlı İmparatorluğu'nun dini lideri olan halifenin 3 Mart 1924'te Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından kaldırılması, milliyetçilik ilkesinin laiklik boyutunu pekiştirmiştir. Bu olayla birlikte, din ve devlet işleri birbirinden ayrılmış ve Türkiye Cumhuriyeti laik bir devlet haline gelmiştir.

3. Soyadı Kanunu'nun Kabulü (24 Haziran 1934):

24 Haziran 1934'te kabul edilen Soyadı Kanunu ile Türk vatandaşlarına soyadı kullanma zorunluluğu getirilmiştir. Bu kanun, milliyetçilik ilkesinin eşitlik ve milli birlik boyutunu vurgulamıştır. Soyadı Kanunu ile birlikte, Türk milletinin ortak bir kimlik kazanması ve milli birlik duygusunun güçlenmesi amaçlanmıştır.

Bunlara ek olarak:

1. Tevhid-i Tedrisat Kanunu ile eğitim ve öğretim birleştirilerek laik bir eğitim sistemi kurulmuştur.
2. Medeni Kanun ile aile ve miras hukuku laik bir temele oturtulmuştur.
3. Harf Devrimi ile Arap alfabesi yerine Latin alfabesi kabul edilmiştir.
4. Kıyafet Devrimi ile geleneksel kıyafetler yerine modern kıyafetler tercih edilmiştir.

Atatürk'ün milliyetçilik ilkesi doğrultusunda gerçekleştirilen bu inkılaplar, Türkiye Cumhuriyeti'nin modern ve demokratik bir devlet olarak kurulmasında ve gelişmesinde önemli rol oynamıştır.