Deri solunumu: Deri aracılığı ile gaz alış verişinin gerçekleştirilmesidir. Difüzyonla dışarıdan alınan oksijen yine difüzyonla veya kan yolu ile tüm doku hücrelerine kadar iletilir. Solunum sonucu oluşan karbondioksit yine aynı yolla dışarı atılır.
Örneğin: Toprak solucanı ve bazı yuvarlak solucanlar gibi omurgasızlarda, kurbağa ve semenderler gibi bazı omurgalılarda deri solunumu görülür. Deri, üzerindeki mukus tabakası ile nemli tutulur. Mukus, oksijenin çözünerek kılcal damarlara geçmesini kolaylaştırır. Ergin kurbağalarda akciğer solunumu yeterli olmadığı için solunumun yaklaşık % 25’i deri solunumu ile karşılanır.

Solungaç solunumu: Omurgasızlardan bazı solucanlarda, suda yaşayan yumuşakçalarda, bazı kabuklularda, omurgalılardan ise balıklarda ve amfibi larvalarında solungaç solunumu görülür. Solungaçlar bulundukları yere göre dış ve iç solungaç olmak üzere ikiye ayrılır.

Dış solungaçlar ipliksi, tüysü veya yaprak şeklinde olup, vücut dışında bulunur. Bazı solucanlarda, amfibi larvalarında ve akciğerli balıklarda görülür.
İç solungaçlar başın yan kısımlarında vücut içinde bulunur. Kemikli balıklarda, kıkırdaklı balıklarda, bazı yumuşakça ve kabuklularda görülür. Kemikli balıklarda solungaçlar, solungaç kapağı ile örtülüyken, kıkırdaklı balıklarda solungaç kapağı bulunmaz.

Solungaç solunumu yapan hayvanlarda su, ağızdan girip solungaçlardan geçerken gaz alış verişi olur. Bu hayvanlarda solungaçlar, suda % 2-3 oranında bulunan oksijenden yeteri kadar faydalanmak için oldukça geniş yüzeylidir ve solungaçlarda ters akım prensibine göre gaz alış verişi yapılır. Böylece solungaç solunumu yapan hayvanlar sudaki oksijenin yaklaşık % 85’nden faydalanır.