Adım çöreği…
Gelenek adını bu geleneğin işleyişinde rol oynayan, un, su, tuz ve maya ile hazırlanan basit bir çörekten alır. Bu malzemeler ile bazense su yerine süt kullanarak, yumurta ilavesiyle bir hamur tutulur. Bir süre dinlendirilen hamurdan yumurta büyüklüğünde bezeler kopartılır. Avuç içinde yuvarlanarak hafif yağlanmış fırın tepsisine dizilir. Avuç ayasına bastırılarak yassıca yuvarlaklaştırılan bezelerden bir ya da birkaç tanesinin içerisine ise demir para konulur. Bunun niçin olduğuna daha sonra değineceğiz.

Bazı yörelerde fırına verilen bu çöreği fırından almazdan evvel beri çekilerek üzerine hafifçe tereyağı ve bal sürülür, arzuya göre susam gezdirilerek bir süre daha fırına verilip çıkartılır. Bazı köylerde adım çöreği yerine meşhur göçmen böreği dızmana yahut hıdırellez kurabiyesi tarzı kurabiye hazırlandığına da rastlarız. Yine onlardan bir ya da birkaçının içerisine demir para konulması asla ihmal edilmez.

Bebeğin yakın ailesi; büyükanne ve babalar, amcalar dayılar, halalar teyzeler, bilcümle akrabalar ile konu komşu adım çöreği geleneği için bebek evine davet edilirler. Önceleri bu gelenek cuma günleri, cuma salası ile namaz ezanı arasındaki zamanda yapılmıştır. Bazense namaza katılacak erkeklerin vaktinden çalmamak için cuma namazı sonrasına ertelenmiştir. Bazense hanımlar arasında kutlanmış, cuma namazından çıkan babaya yahut büyükbabalara ( ağababa ) müjde kabilinden bildirilerek uygulanmıştır.

Adım çöreğine katılacaklar ilan edilen zamanda bebek evine gelirler. Adım çöreği yapılacak bebek başta ağababalar olmak üzere kucaktan kucağa gezdirilerek sevilir. Bu arada hazırlanan adım çöreği çocuğun annesi tarafından konuklar arasında gezdirilir. Herkes içinde para gizli çöreğin kime çıkacağı merakı içerisindedir. Çörek hazırlanırken üzerlerine kendilerinin bileceği bir nişan-işaret koyan ev sahipleri, parayı bulmaya gönüllü, cömertliğini sergilemek isteyen kişilerden haberdar ise kaş göz yaparak çöreği işaret edebilir. Bu ayıp görülmez. Bu bebek için hatırı sayılır bir hediye gelmesi demektir. Bazense gücü olmayan konu komşuyu sıkıntıya sokmamak için bu küçük hileye başvurulabilir. Yine de bozukluk paralar her kime çıkarsa çıksın kendi gücü nispetinde bir hediye alacak, bunu kendi şanından sayacaktır.

Çöreğinden para çıkan kişi sevincini herkesle paylaşarak ne hediye alacağını ilan eder. “Çocuğuma bir çift ayakkabı alacağım.” yahut “Benden çocuğuma bir takım elbise.” gibi hediyenin adını koyarlar. Büyükbabalar yahut ilk kandan yakınları bazen cömertliğini farklı olarak da gösterebilirler. Şöyle ki; geçimini daha çok hayvancılık ile sağlayan köy yerlerinde, eğer ki çöreğinden para çıkan yakın akraba bir sürü sahibi ise, “Benden oğluma/kızıma bir oğlak, bir kuzu, bir koç…” gibi adını ve adedini söyledikleri hediyelerini ilan ederler.

Erkekler, yukarıda dediğimiz gibi cuma namazına yetişmek için gitmişlerse, gelenek kadınlar arasında yürütülür. Bazense erkekler eşlerini yahut aileden birilerini adım çöreğini almak için vekil kılarlar.