Ye Kürküm Ye

Bir gün Nasrettin hoca tarladan eve dönüyormuş. Komşuları telaş içindeymiş. Bir komşusu ona “Hocam ziyafete geliyor musun?” Diye sormuş. Hoca “Hay Allah! Ben çalışmaya dalıp ziyafete unutmuşum. Hemen geliyorum”.

Hoca Evine gitmiş. Temiz ama biraz Eskice Bir kıyafet giymiş. Sonra ziyafetin yapılacağı konağa gitmiş. Ziyafeti Veren Akşehir’in en zenginlerindenmiş. Hoca içeri girmiş ve Yemek Çanı duyulmuş. Hizmetçiler Hemen Ayağa kalkmış ve sofralar hazırlanmış. Fakat Kimse Nasrettin Hocaya yerini vermemiş da Hemen Evine dönmüş.

Geçen bayram aldığı kürkünü giymiş ve konağa dönmüş. Konağın kapısından içeri girdiği andan itibaren heyecan başlamış. Hizmetçiler onu karşılamışlar. Ev sahibi yerinden kalkmış Nasrettin Hocayı oturtturmuş.

Önüne yemekler, börekler, pilavlar, baklavalar, limonatalar, şerbetler koyulmuş. Hocaysa sadece kürkünün Bir ucunu Bir çorbaya bandırıp Bir yandan da:
“Ye kürküm Ye” diyormuş. Bunu niçin yaptığını sormuşlar o da “Beni kürküm gelince Kabul ettiniz o yüzden kürküm yesin.” Demiş.