Bilimsel Yönetim

Geniş kitlelere ulaşan ilk yönetim teorisi, Bilimsel Yönetim Kuramı dır. 20. Yüzyılın başlarında Amerikan iş dünyasını etkilemiştir. Sonraki yönetim teorileri ya Bilimsel Yönetimin gelişmiş bir biçimi olmuş ya da ona bir reaksiyon olarak ortaya çıkmıştır.

Bilimsel Yönetim, işçilerin verimsiz çalışmasına karşı, Frederick Winslow Taylor tarafından öne sürülmüştür. Bu nedenle Bilimsel Yönetime Taylorizm de denilmektedir. Taylor, işçilerin verimliliğini en yüksek seviyeye çıkarabilmek için kontrollü deneyler yaptı. Bu deneyler sonucunda bilimsel yöntemin, iş yerindeki verimin en iyi belirleyicisi olduğuna inandı.

>>Taylor, işyerindeki görevlerin küçük ve basit parçalara bölünmesini önermiştir. Böylece görevler standardize edilecek ve işçiler uzmanlaşabilecektir. Yöneticilerin çalışanları yeteneklerine en uygun olan işe yöneltmeleri, çalışanları eğitmeleri ve onların verimli çalıştıklarından emin olabilmek için denetlemeleri gerektiği sonucuna varmıştır.

>>Taylor, işçilerin verimliliği için ölçütler belirlemeyi ve onlara ulaşmaları zor hedefler koymayı önermiştir. Bilimsel Yönetim, yöneticilerin ellerinde kronometre ve not defterleri ile dolaşmalarını (Taylor’un yaptığı gibi) önermektedir. Bu şekilde zaman ve hareket etüdü yaparak işin en iyi yapılma yöntemi bulunmaya çalışılır. İşçilerin ne kadar süre çalıştıkları değil, ne kadar ürettikleri önemli görülür.

>>İşçiler, çalışma zamanlarına göre değil ürettiklerine göre değerlendirildiği için bilimsel yönetim, parça başı ücret sistemine yol açmıştır. Taylor’a göre yönetimin amacı hem işverenin hem de çalışanın zenginleşmesidir. Bunun için işletmeye katkısı fazla olan çalışanın daha fazla ücret alması gerektiğini savunmuştur. Taylor’un çalışması dar fizyolojik bakış açısına sahip olmasına, sosyolojik ve psikolojik değişkenleri göz ardı etmesine rağmen birçok işin daha verimli yapılabileceğini göstermiştir.