Bu dillerde, değişmez kelime köklerine ekler getirilmek suretiyle anlam ve ilişki değişikliği yapılır. Yani değişmeyen bir köke çeşitli görevleri olan ekler getirilir ve bunlar ek yerleri belli olmayacak biçimde birbirine kaynaşırlar. Bu ekler, ön ek veya son ek olabilir.

Bitişken ya da eklemeli dil tipi arasında Türkçe, öteki Altay dilleri Moğolca, Mançu-Tunguzca; Ural dilleri Fince, Macarca, Samoyetçe ve Güney ve Orta Afrika’da konuşulan bazı diller yer almaktadır..