Cevap :

 BİZE SÖZLERİMİZDEN ÇOK, YÜREĞİMİZDEN ANLAYAN GEREK

bize sözlerimizden çok,
yüreğimizden anlayan gerek...
az ağlıyoruz,
dünya bu yüzden bu kadar kirli.
asıl marifet buluttaydı,
ama herkes yağmura şiir yazdı.
bulutlar açmadı bugün,
ey mavi gök orada mısın?
eskiden sadece...
kışlar soğuktu.
şimdi ise insanlar soğuk,
yürekler soğuk...
kalbinizi ve sesinizi yumuşatın lütfen.
bir şehir kadar kalabalıktır,
bazılarının yalnızlığı...
insan sevmeli...
bazen bir insanı.
yahut da bir ağacı,
ya da kanadı kırık bir kuşu...
zaten sevmese insan,
insan olur mu?
düşündünüz mü hiç?
eğer hayvanlar aralarında konuşuyorlarsa,
kim bilir neler söylüyorlar...
insan için.
yaşamak bir sokak lambası gibi,
bir gece evden atılmış...
bir çocuk sanki.
bana hissettirdiklerini seviyorum.
sanki, her şey mümkünmüş gibi.
sanki, yaşamaya değermiş gibi...
çöplerin içinde rüya aradım,
düştüm ise, sana bakarken düştüm.
değil mi ki?
kavuşmalarımız topal,
ayrılıklarımız koşar adım.
der misin ki?
bir gün inşallah...
çok bekletmedim seni.
bazen yağmur olmak ister insan...
yağmak ister sevdiğinin yüreğine.
ne çok acı var be...
sigara yaktırır adama.
ya bir de umut olmasa?
evet... umut var.
içimde bunun,
hep aksini söyleyen korkuya rağmen... var.

CAHİT ZARİFOĞLU

---

---

Diğer Cevaplara Gözat