Çocuklar, görüşmede sözel olmayan iletişim türlerini tercih ederler, çünkü henüz konuşma becerilerini tam olarak geliştirmemişlerdir. Sözel olmayan iletişim türleri, yüz ifadeleri, jestler, mimikler, beden dili ve dokunma gibi faktörlerdir. Bu faktörler, çocukların iletişim kurmalarını ve isteklerini ifade etmelerini sağlar.

Ayrıca, sözel olmayan iletişim türleri, çocukların duygusal durumlarını, ihtiyaçlarını ve isteklerini anlamamıza yardımcı olabilir. Örneğin, bir çocuk ağladığında, bu, bir şeylerin yanlış olduğunu veya onun ihtiyaçlarının karşılanmadığını gösterir. Benzer şekilde, bir çocuk gülümsediğinde veya sarıldığında, sevildiğini ve mutlu olduğunu ifade eder.

Sonuç olarak, çocuklar, sözel olmayan iletişim türlerini tercih ederler, çünkü bu iletişim türleri, çocukların ihtiyaçlarını ve isteklerini ifade etmelerine yardımcı olur ve duygusal durumlarını anlamamıza yardımcı olur. Ancak, zamanla çocuklar konuşma becerilerini geliştirir ve sözlü iletişim de daha önemli hale gelir.