İşte Cevaplar
Cevap : Dede Korkut Hikayeleri Bakış Açısı
Bakış açısı kurgusal metinlerin temelini oluşturur. Bu açıdan edebî eser bakış açısının imkânı dâhilinde gelişir. Her metin kendi içinde bir bütün arz eder. Bu bütün anlatıcının olayları, düşünceleri kurgulayıp anlatmasıyla şekillenir. “Dede Korkut Hikâyeleri”nin Dresden ve Vatikan nüshalarının ilk hikâyesi olan “Dirse Han oğlu Boğaç Han Hikâyesi”, kahramanın kendini gerçekleştirmesi ve babası Dirse Han ileOğuz beyleri tarafından onanmak için yaptığı mücadeleyi konu alan önemli hikâyelerden biridir. Hikâye bakış açısı olarak hâkim-Tanrısal bakış açısı ile anlatılır.
Bakış açısı, anlatma esasına bağlı metinlerde vaka zincirlerinin ve bu zincirin meydana gelmesinde kullanılan mekân, zaman, şahıs kadrosu gibi unsurların kim tarafından görüldüğü, idrak edildiği ve kim tarafından, kime nakledilmekte olduğu sorularına verilen cevaptır. Bakış açısının metin üzerinde dil, üslup, şekil ve yapı yönünden etkisi büyüktür. Bu bakımdan bakış açısını metni harekete geçiren ve olayların düzgün bir şekilde akışını sağlayan yapısal güçtür.
Hâkim bakış açısı, hikâyenin bütün halinde algılanabilmesi için okuyucuya yol gösterir. Anlatıcı zaman, mekân, olay örgüsü ve kişileri küçük bir damladan bütünleyerek okuyucunun zihninde bir nehre dönüştürür. Bu dönüştürme esnasında gördüğünü ve duyduğunu okuyucuya anlatır. “Romancı-anlatıcı, tüm yanılgılardan arınmış, arzularını yenmiş ve romansal zerafetle zenginleşmiş”biri olarak eserin bütününe hâkimdir.
Anlatmaya dayalı eserlerde bakış açısı en önemli unsurlardan biridir. Olay örgüsü ve vaka zincirleri bakış açısı ile şekillenerek okuyucuya aktarılır. Çevremizde olan olaylar ve varlıklar bizim ruh halimize, konumumuza göre anlam kazanır. Bu nedenle metin içerisinde kullanılan üslup anlatıcının kişiliği ve olaylara bakış açısı ile şekillenir. Hâkim bakış açısı ile anlatıcı “adeta “Tanrı gibi” her şeyi bilir, görür, sezer; geçmişten gelecekten haberler verir” bu da metin üzerinde anlatıcının hâkimiyetine dönüşür. Anlatıcıya verilen bu yetenek ile anlatıcı olaylar üzerinde okuyucuları istediği şekilde yönlendirir. Anlatmaya dayalı olan metinlerde birden fazla anlatım tekniği kullanılabilir. Bu nedenle metinlerde farklı “söylem”lerin olması farklı enstrümanlarının çıkardığı müzikal bir sese benzetilir. Kullanılan farklı teknikler metnin daha da zenginleşmesinde, asli anlatım tekniğine bağlı yardımcı teknikler kullanılmasından kaynaklanır. Anlatıcı hikâyede diyalog, iç monolog,anlatma ve leitmotif tekniklerinden yararlanır.
Anlatıcı hâkim bir bakış açısıyla okuyucuya anlatma tekniğinden faydalanarak olayları biliyormuşçasına aktarır. Bu anlatım tekniği ile anlatıcının; “her şeyi bilen” ve “her yerde olan”kişi olması eseri gerçeğe yakın bir atmosferde okuyucuya sunmak istemesindendir. Hâkim bakış açısını kullanan anlatıcı hikâyeyi okuyucuya sunarken olay örgüsü ile olan bağı ve olayları direkt aktarma gücünden yararlanır.
Diğer Cevaplara Gözat
Bakış açısı kurgusal metinlerin temelini oluşturur. Bu açıdan edebî eser bakış açısının imkânı dâhilinde gelişir. Her metin kendi içinde bir bütün arz eder. Bu bütün anlatıcının olayları, düşünceleri kurgulayıp anlatmasıyla şekillenir. “Dede Korkut Hikâyeleri”nin Dresden ve Vatikan nüshalarının ilk hikâyesi olan “Dirse Han oğlu Boğaç Han Hikâyesi”, kahramanın kendini gerçekleştirmesi ve babası Dirse Han ileOğuz beyleri tarafından onanmak için yaptığı mücadeleyi konu alan önemli hikâyelerden biridir. Hikâye bakış açısı olarak hâkim-Tanrısal bakış açısı ile anlatılır.
Bakış açısı, anlatma esasına bağlı metinlerde vaka zincirlerinin ve bu zincirin meydana gelmesinde kullanılan mekân, zaman, şahıs kadrosu gibi unsurların kim tarafından görüldüğü, idrak edildiği ve kim tarafından, kime nakledilmekte olduğu sorularına verilen cevaptır. Bakış açısının metin üzerinde dil, üslup, şekil ve yapı yönünden etkisi büyüktür. Bu bakımdan bakış açısını metni harekete geçiren ve olayların düzgün bir şekilde akışını sağlayan yapısal güçtür.
Hâkim bakış açısı, hikâyenin bütün halinde algılanabilmesi için okuyucuya yol gösterir. Anlatıcı zaman, mekân, olay örgüsü ve kişileri küçük bir damladan bütünleyerek okuyucunun zihninde bir nehre dönüştürür. Bu dönüştürme esnasında gördüğünü ve duyduğunu okuyucuya anlatır. “Romancı-anlatıcı, tüm yanılgılardan arınmış, arzularını yenmiş ve romansal zerafetle zenginleşmiş”biri olarak eserin bütününe hâkimdir.
Anlatmaya dayalı eserlerde bakış açısı en önemli unsurlardan biridir. Olay örgüsü ve vaka zincirleri bakış açısı ile şekillenerek okuyucuya aktarılır. Çevremizde olan olaylar ve varlıklar bizim ruh halimize, konumumuza göre anlam kazanır. Bu nedenle metin içerisinde kullanılan üslup anlatıcının kişiliği ve olaylara bakış açısı ile şekillenir. Hâkim bakış açısı ile anlatıcı “adeta “Tanrı gibi” her şeyi bilir, görür, sezer; geçmişten gelecekten haberler verir” bu da metin üzerinde anlatıcının hâkimiyetine dönüşür. Anlatıcıya verilen bu yetenek ile anlatıcı olaylar üzerinde okuyucuları istediği şekilde yönlendirir. Anlatmaya dayalı olan metinlerde birden fazla anlatım tekniği kullanılabilir. Bu nedenle metinlerde farklı “söylem”lerin olması farklı enstrümanlarının çıkardığı müzikal bir sese benzetilir. Kullanılan farklı teknikler metnin daha da zenginleşmesinde, asli anlatım tekniğine bağlı yardımcı teknikler kullanılmasından kaynaklanır. Anlatıcı hikâyede diyalog, iç monolog,anlatma ve leitmotif tekniklerinden yararlanır.
Anlatıcı hâkim bir bakış açısıyla okuyucuya anlatma tekniğinden faydalanarak olayları biliyormuşçasına aktarır. Bu anlatım tekniği ile anlatıcının; “her şeyi bilen” ve “her yerde olan”kişi olması eseri gerçeğe yakın bir atmosferde okuyucuya sunmak istemesindendir. Hâkim bakış açısını kullanan anlatıcı hikâyeyi okuyucuya sunarken olay örgüsü ile olan bağı ve olayları direkt aktarma gücünden yararlanır.
Diğer Cevaplara Gözat