Osmanlıda demokratikleşme  süreci sorusunun cevabı;

Osmanlı Devleti'nde Demokratikleşme çalışmaları II. Mahmut Döneminde imzalanan Sened-i İttifak'la başlar. Osmanlı tarihinde padişahın yetkileri ilk kez sınırlandırılmış ve padişah ilk defa kendi otoritesinin yanında bir güç olarak ayanları kabul etmiştir. ... Tamamen Osmanlı Devletinin iç sorunları sonucu ortaya çıkmıştır.

OSMANLI'DA DEMOKRATİKLEŞME HAREKETLERİ NELERDİR 

Türkiye tarihinde demokratikleşme hamleleri Cumhuriyet yönetimiyle birlikte kuvvet kazanmıştır. Egemenliğin halka verilmesi ve çok partili bir siyasi düzene geçilmesi Cumhuriyet ile birlikte mümkün olmuş olsa da, Osmanlı döneminde de temel bazı demokratikleşme adımları gerçekleşmiştir. Osmanlı tarihinde demokratikleşme hareketleri belirli bir tarihsel ilerleme şeklinde ortaya çıkmıştır. 1839 yılında ilan edilen Tanzimat Fermanı, Osmanlı tarihinde demokratikleşme adımları içinde önemli bir yere sahiptir. Osmanlı Devleti'ndeki önemli demokratikleşme hareketlerinden bazıları şunlardır;

Sened-i İttifak
Osmanlı Sadrazamı Alemdar Mustafa Paşa'nın Rumeli ve Anadolu âyanlarını İstanbul'da toplayarak yapmış olduğu anayasal bazı vasıflar içeren bir antlaşmadır




Tanzimat Fermanı
Türk tarihinde Batılılaşmanın ilk somut adımıdır. 3 Kasım 1839'da Sultan Abdülmecid döneminde Hariciye Nazırı Koca Mustafa Reşid Paşa tarafından okunmuştur. Gülhane Parkı'nda okunması nedeniyle Gülhane Hatt-ı Şerifi, Gülhane Hatt-ı Hümâyûnu veya Tanzimât-ı Hayriye olarak da anılır.



Islahat Fermanı
Islahat fermanı  veya Islâhat Hatt-ı Hümâyûnu Tanzimat’ın ilanından sonraki uygulamalarla ilgili olarak özellikle gayrimüslimlere yeni haklar tanıyan 18 Şubat 1856 tarihli hatt-ı hümâyun.




Kanun-ı Esasi veya 1876 Anayasası
Kânûn-ı Esâsî çeviri olarak "temel kanun" ya da "anayasa" anlamına gelmektedir. Osmanlı İmparatorluğu'nun ilk ve son anayasasıdır. 23 Aralık 1876'da ilan edilmiş, 1878'de II. Abdülhamid tarafından askıya alınmış, 24 Temmuz 1908 ihtilali sonucunda yeniden yürürlüğe girmiştir.



İkinci Meşrutiyet,
Osmanlı Anayasası'nın, 29 yıl askıda kaldıktan sonra, 23 Temmuz 1908'de yeniden ilan edilmesiyle başlayan ve Mebuslar Meclisi'nin Sultan Vahdettin tarafından 11 Nisan 1920'de tasfiyesi ile sona eren dönemdi.