İşte Cevaplar
Cevap : DENEME NEDİR;
Bir insanın herhangi bir konuda duygu, düşünce ve görüşlerini paylaşmak amacıyla kesin hükümlere varmadan samimi bir üslupla yazdığı yazılara deneme denir.
Deneme, Avrupa edebiyatında Fransız Montaigne ile başladı. Türk edebiyatında ise Tanzimat sonrasında özellikle de Servet-i Fünûn döneminde karşımıza çıkar. Ancak asıl gelişmesini Cumhuriyet döneminde gerçekleştirir. Günümüzde deneme en sevilen türlerden biridir.
Eskiden denemeye verilen "muhasebe" ismi, onun konusu hakkında bir ipucu vermektedir. Çünkü denemeler toplumsal konulardan daha çok kişisel: konulara, soyut dünyalara ve iç hesaplaşmalara daha yakındır. Bu yönüyle fıkra türünden ayrılır. Fıkralar toplumsal konulara kişisel yaklaşımlar getirirken deneme iç dünyanın samimi itirafı gibidir.
Denemeye özgü bir konu türü yoktur. Özgürce seçilen bir konuda, yazarın kendi kendiyle konuşma havası içinde yazdığı yazı türüdür. Yazının konusu yazarın o anda aklına geliveren bir konu görünümündedir. Öğretici ve düşünsel yanı da vardır.
Denemenin belirleyici özelliklerini aşağıda ki gibi sıralayabiliriz.
DENEME TÜRÜNÜN ÖZELLİKLERİ;
1. Denemenin konusunda herhangi bir sınırlama yoktur.
2. Genellikle edebiyat, sanat, bilim ve felsefe konularında yazılır.
3. Yazarın ele aldığı konuyu iyice kavramış olması ve derinliğine işlemesi gerekir.
4. Deneme niteliğinde yazılmış hikaye ve roman türleri de vardır.
5. Öğretici metinlerdir.
6. Denemede konu özgürce seçilir.
7. İnsanı ve toplumu ilgilendiren her şey (yaşam, ölüm, aşk, felsefe, din, ahlak, töre, siyaset, bilim vb.) denemenin konusu olabilir.
8. Deneme yazarı kendisiyle konuşur gibi yazar.
9. Yazar dili doğru ve güzel kullanır.
10. Düşünce ufku geniş ve kendine özgü bilgi birikimine sahiptir.
11. Kendi duygularının dışında başkalarının düşüncelerine de saygı duyar.
12. Denemeci ele aldığı konuyu içtenlikle anlatır.
13. Denemeci, bayağı bir anlatıma inmeden terim ve felsefi kavramların ağırlığından uzak bir üslubu tercih eder.
14. Denemeci, denemenin sonunda kesin bir yargıya, bir sonuca varmak amacında değildir.
15. Deneme, herhangi bir konuda düşündürücü, öğretici, inandırıcı ve ufuk açıcıdır.
16. Deneme rahat okunan bir düşünce yazısıdır.
17. Denemecinin öne sürülen her düşünce ya da savı doğrulama, kanıtlama gibi bir kaygısı yoktur. Deneme, makale ve eleştiriden bu yönüyle ayrılır.
18. Deneme yazarı birçok kaynaktan beslenir. Felsefi, sosyolojik, tarihi tema ve olayların yanında bilimsel veriler ve ünlü kişilerin özdeyişleri olabilir. Yine de denemeci seçtiği konuyu farklı bir yaklaşımla işler.
Diğer Cevaplara Gözat
Bir insanın herhangi bir konuda duygu, düşünce ve görüşlerini paylaşmak amacıyla kesin hükümlere varmadan samimi bir üslupla yazdığı yazılara deneme denir.
Deneme, Avrupa edebiyatında Fransız Montaigne ile başladı. Türk edebiyatında ise Tanzimat sonrasında özellikle de Servet-i Fünûn döneminde karşımıza çıkar. Ancak asıl gelişmesini Cumhuriyet döneminde gerçekleştirir. Günümüzde deneme en sevilen türlerden biridir.
Eskiden denemeye verilen "muhasebe" ismi, onun konusu hakkında bir ipucu vermektedir. Çünkü denemeler toplumsal konulardan daha çok kişisel: konulara, soyut dünyalara ve iç hesaplaşmalara daha yakındır. Bu yönüyle fıkra türünden ayrılır. Fıkralar toplumsal konulara kişisel yaklaşımlar getirirken deneme iç dünyanın samimi itirafı gibidir.
Denemeye özgü bir konu türü yoktur. Özgürce seçilen bir konuda, yazarın kendi kendiyle konuşma havası içinde yazdığı yazı türüdür. Yazının konusu yazarın o anda aklına geliveren bir konu görünümündedir. Öğretici ve düşünsel yanı da vardır.
Denemenin belirleyici özelliklerini aşağıda ki gibi sıralayabiliriz.
DENEME TÜRÜNÜN ÖZELLİKLERİ;
1. Denemenin konusunda herhangi bir sınırlama yoktur.
2. Genellikle edebiyat, sanat, bilim ve felsefe konularında yazılır.
3. Yazarın ele aldığı konuyu iyice kavramış olması ve derinliğine işlemesi gerekir.
4. Deneme niteliğinde yazılmış hikaye ve roman türleri de vardır.
5. Öğretici metinlerdir.
6. Denemede konu özgürce seçilir.
7. İnsanı ve toplumu ilgilendiren her şey (yaşam, ölüm, aşk, felsefe, din, ahlak, töre, siyaset, bilim vb.) denemenin konusu olabilir.
8. Deneme yazarı kendisiyle konuşur gibi yazar.
9. Yazar dili doğru ve güzel kullanır.
10. Düşünce ufku geniş ve kendine özgü bilgi birikimine sahiptir.
11. Kendi duygularının dışında başkalarının düşüncelerine de saygı duyar.
12. Denemeci ele aldığı konuyu içtenlikle anlatır.
13. Denemeci, bayağı bir anlatıma inmeden terim ve felsefi kavramların ağırlığından uzak bir üslubu tercih eder.
14. Denemeci, denemenin sonunda kesin bir yargıya, bir sonuca varmak amacında değildir.
15. Deneme, herhangi bir konuda düşündürücü, öğretici, inandırıcı ve ufuk açıcıdır.
16. Deneme rahat okunan bir düşünce yazısıdır.
17. Denemecinin öne sürülen her düşünce ya da savı doğrulama, kanıtlama gibi bir kaygısı yoktur. Deneme, makale ve eleştiriden bu yönüyle ayrılır.
18. Deneme yazarı birçok kaynaktan beslenir. Felsefi, sosyolojik, tarihi tema ve olayların yanında bilimsel veriler ve ünlü kişilerin özdeyişleri olabilir. Yine de denemeci seçtiği konuyu farklı bir yaklaşımla işler.
Diğer Cevaplara Gözat