Descartes'te aklın doğru ve kesin bilgilere ulaşabilmek için sezgi, tümdengelim ve tümevarım olarak bahsettiği üç işleminde de sezginin rolü büyüktür ve vazgeçilmezdir. 

Descartes’in açık-seçik ve kesin olmayan herşeyden kuşkulanmak ve böylece açık-seçik ve kesin bilgiye ulaşmak olarak özetlenebilecek yönteminin ilk bölümü, analitik bölüm olarak adlandırılabilir. Burada analiz ya da çözümleme, sahip olduğumuz tüm zihinsel birikimi en yalın öğelerine değin ayrıştırma ve çözümlemeyi hedefler.

Yöntemin ikinci bölümü bir sentez olarak adlandırılabilir ve en yalın ve kesin ilkeden başlayarak tüm varlık ve bilgi sistemini akılsal bir düzlemde temellendirerek oluşturmayı hedefler.

Descartes’in ‘düşünüyorum o halde varım’ (cogito ergo sum) şeklinde ifade ettiği düşünen öznenin varlığına dair dolaysız, açık-seçik ve kesin bilgisi, sezgisel bir bilgi olmakla algının ve akıl yürütme sürecinin tüm dolayım ve karmaşıklığından arındırılmış bir bilgidir. O tüm felsefi sistemin üzerine inşa edileceği ilk bilgi ve ilkedir. Fakat Descartes için ayrıca ruhumuzda bazı doğuştan gelen düşünceler vardır ki, onların gerçekliği ve doğruluğu bize kendiliğinden açık ve kesinmiş gibi gelir. Düşünen benliğimizin açık-seçik ve kesin gerçekliğine ve doğruluğuna dayanan bu doğuştan düşüncelerin doğruluğu kabul etmemek yanlış olacaktır. Bu doğuştan düşünceler, Tanrı düşüncesi, matematiğin kendiliğinden açık aksiyomları ve mantığın bazı kendiliğinden açık ilkeleri olarak sıralanabilir.