Sadrazam (Başvezir)   Padişahtan sonra en yetkili kişiydi. Fatihten itibaren sadarazamlar padişahın doğrudan doğruya vekili kabul edildiler. Padişah adına iş yürüttüklerini göstermek üzere kendilerine padişahın mührü verilirdi.   Sadrazamlar, kendi konaklarında devletin ikinci derecedeki işlerini yürütmek için haftada birkaç gün ayrı bir meclis toplarlardı.  

Vezirler : Devlet işlerinde sadrazama yardım ederlerdi. Fatih zamanında vezirlerin sayısı 4’tü. Bunlar, divanın doğal üyeleriydi. Sonradan vezirlerin sayısı çoğaltıldı.  

Kazaskerler : Önceleri divanda bir kazasker vardı. 1480’de Rumeli ve Anadolu Kazaskeri olmak üzere sayıları ikiye çıktı. Bunlar, büyük davalara bakarlar, bölgelerindeki kadı ve müderrislerin (profesör) atamalarını yaparlardı. Kazaskerler aslında şeyhülislam’m yardımcılarıydı.  

Müftü (Şeyhülislam):  Kanunî devrinde divanın doğal üyesi oldu. Müftüler, yapılacak işlerin (savaş, barış, idam) din ve şeriata uygun olup olmadıklarına karar verirlerdi. Müftülerin bu kararlarına fetva denirdi.   Müftü, XVIII. yüzyıldan itibaren şühhülislam adıyla anılmaya başlandı.

Defterdarlar  : Deftardarlar maliye işlerine bakarlar, devletin gelir giderlerini kayda geçer, bütçeyi hazırlayıp padişaha sunarlardı.  

Nişancı :   Yazışmaları yürütür, ferman ve beratlara padişahın tuğrasını çeker, ayrıca tapu ve kadastro işlerine bakardı. Ele geçirilen bir toprağı yazmak, dirlikleri dağıtmak, tapu defterine geçirmek, kayıtları düzeltmek nişancının göreviydi.

Kaptanı Derya:Denizcilikte atamaları yapardı, hüküm yazma ve tuğra çekme yetkisi vardı. Derya kalemine bağlı tımarların dağıtımını yapardı. ( Günümüzde amirale benzetebiliriz. ) Vezirse ve İstanbul da ise divana katılabilirdi.

Yeniçeri Ağası; İstanbulun güvenliğinden sorumluydu. Yeniçerilere emir verirdi. Divan toplantılarına katılabilme yetkisi vardı. ( Günümüzde İstanbul Genel Müdürlüğüne benzetebiliriz. )Vezirse ve İstanbul da ise divana katılabilirdi.