Ebru kelimesinin TDK anlamı, isim, (ebru:), Farsça ebrī) kâğıt süslemeciliğinde kitre, kola vb. yapıştırıcılarla yoğunlaştırılmış su üzerine, neft yağı ile sulandırılmış yağlı boya damlatılarak yapılan ve kâğıda geçirilen süs anlamına gelmektedir.

Ebru sanatı, en eski Türk kağıt süsleme sanatlarındandır. Orta Asya dillerinden Çağatayca'da “hare gibi, damarlı” anlamına gelen 'Ebre' kelimesi Ebru sanatının bilinen ilk adıdır. Ebru Türkiye'de cilt sanatının yanı sıra, hat sanatında zemin ve pervaz olarak kullanılmıştır.

Ebru sanatı Osmanlıdan günümüze kadar gelen, su ve boya kullanılarak yapılan bir kâğıt sanatıdır. Ebru sanatında kişinin hayal gücü ön plandadır. Ebru sanatı eski dönemde pek çok kitap kapağını süslemek için icra edilmiş bir sanattır ve pek çok kişi geçimini bu sanattan sağlamıştır ancak günümüzde ebru sanatı sadece hobi olarak yapılmaktadır.

Ebu sanatının tarihiyle ilgili kesin bir bilgi söz konusu olmamakla beraber 13. ve 14. yy'da Türkistan, Semerkant gibi bölgelerde ebru sanatının yapıldığı kaynaklara rastlanılmıştır. Tam olarak tarihi tespit edilmiş en eski ebru sanatı Topkapı sarayında sergilenen ve 1447 yılına ait bir eserdir.

Ebru sanatı çıkış noktası Orta Asya olarak bilinmektedir. Orta Asya’dan çıkıp Batıya doğru yayılmıştır. Ebru sanatı Osmanlı döneminde resmi yazışmalarda da kullanılmıştır. Osmanlı döneminde bilinen en eski ebru sanatkârı Şebek Mehmet Efendi olarak kayıtlara geçmiştir.