Cevap : doğanın olduğu gibi temsili yerine duyguların ve iç dünyanın ön plana çıkarıldığı resimlerdir.

Çizgi ve renk doğadan bağımsız kılınarak duygusal tepkileri yansıtmak amacıyla olabildiğince özgür bir biçimde kullanılmıştır. Kalın boya hamuru, yoğun renk, karşıt değerler ve biçimleri bozma (deformasyon) dışavurumculuğun en tipik özellikleridir.

---

---

Diğer Cevaplara Gözat

Cevap : Anlatımcılık (Ekspresyonizm), en elverişli ortamı, yazara kendi iç dünyasını dile getirme imkânını sağlaması bakımından, şiirde buldu. Çok belirli ayrıntılara rağmen G. Trahl, F. Werfel, G. Benn şiirlerinde anlatımcılığı en iyi yansıtmış şairlerdir; fakat anlatımcılığın etkisi başka yazarlarda da görülür: G. Heym, E. Lasker-Schüler, J. R. Becker ve hattâ Rilke. Nesirde anlatımcılığı değerlendirenler G. Benn, K. Edschmid, A. Döblin. M. Brod ve Heinrich Mann'dır. 

Cevap : Ekspresyonizmin Akımının Özellikleri İnsanın iç dünyasına ait duygularını, yani ruhsal durumlarını anlatmak esastır. Ekspresyonistler, kendi iç dünyalarına yöneldiklerinden iç gözleme büyük önem vermişlerdir. Ekpresyonistler, bir nesneyi bütün somut ilişkilerinden ayırmak, onu çıplak ve yalnız olarak bireysel zihnin katışıksız bir ürünü olarak değerlendirmek istemişlerdir. Dış âlemin anlamsızlığına, ruh ve anlam kazandırmayı düşünmüşlerdir. Ekspresyonistler, sanatçının görevinin, insanın öz derinliğine inmek olduğunu ve özün kavranması için de aklın kontrolünde olmamak gerektiğini belirtmişlerdir. Bu edebiyat akımında çelişmelerin ruhsal durumu, bozguncu renkler, garip biçimlerle haykırışlar yer alır. Bozulmuş çizgi ve şekiller, abartı renkleri ile duygusal bir iz bırakmayı hedefler. Ekspresyonist bir sanat eserini yorumlarken çizgilerin, renklerin kullanımına dikkat edilmelidir. Sivri ve keskin çizgiler, kırmızı ve tonları öfkeyi ön plana çıkarırken, dairesel oluşumlar, mavi ve tonları daha çok sakinliği vurgular.