İslamiyet öncesi Türk edebiyatında, ölen bir kimsenin arkasından söylenen şiirlere sagu denirdi. Sagular, ozanlar tarafından 
yuğ denilen cenaze törenlerinde söylenir ve sagularda ölen kimsenin kahramanlıkları, yaptığı iyilikler, cömertlik ve faziletleri dile getirilirdi.Bilinen en eski sagu örneği Saka Türklerinden Alp Er Tunga adına söylenmiştir.