Ergenekon destanı özeti
Ergenekon destanı özeti
Bu soruya 2 cevap yazıldı. Cevap İçin Alta Doğru İlerleyin.
İşte Cevaplar
Cevap : Ergenekon Destanının Özeti
Gene bir gün Gök Türkler Tatarların baskınına uğradı. Sağkalanların tümü tutsak oldu. Sadece İl Han'ın küçük oğlu Kayan ile kardeşinin oğlu Nüküz karıları ile birlikte Tatarların elinden kaçabildiler. Bunlar eski yurtlarına gelip bir çok at deve keçi ve koyun aldılar. Fakat çevre hep düşman olduğundan orada kalamazlardı. Kimsenin bilmediği ıssız bir yere çekilmeye karar verdiler. Götürebildikleri mallarını alıp sarp dağlara doğru yürüdüler. Böylece dağa çıktılar.
Bir gün bir sarp dağın tepesinde sarp kayalar arasında geldikleri yoldan başka yolu olmayan bir yere rasladılar. Geldikleri yol ise bir yüklü hayvanın bile geçemeyeceği kadar dardı. Bu yoldan giderek çevresi yüksek aşılmaz geçit vermez dağlarla çevrili genişbir düzlüğe rastladılar.
Bu ülkede akarsular türlü otlar meyve veren ağaçlar çok çok idi. Kışın hayvanların etini yiyerek yazın sütünü içerek geçindiler yünlerinden derilerinden giysiler yaptılar. Buraya "Ergenekon" adını verdiler.
Kayan ve Nüküz'ün çocukları burada çoğaldı. Dört yüz yıldan fazla oturdular. Bir çok oymaklara ayrıldılar. Bir gün geldi ki artık Ergenekon'a sığmaz oldular. Toplanıp konuştular.
Büyükler:
– Atalarımızdan işitmişiz ki Ergenokon dışında genişyerler güzel yurtlar varmış. Önceleri bizim yurdumuz o yerlermiş. Düşmanlar soyumuzu kırıp yurdumuzu almışlar. Artık çoğaldık güçlendik. Düşman korkumuz kalmadı. Öyle ise niçin dağa kapanıp kalalım? Dağlar arasından yol bulup dışarıya çıkalım. Gidip yurdumuza yerleşelim. Kim karşıkoyarsa savaşalım her kim bize dost olursa onunla hoşça geçinelim dediler.
Böyle konuşup karar verilince Ergenekon'dan çıkmak için bir yol aramağa başladılar bulamadılar. O zaman bir demirci dedi ki:
- Bu dağda bir demir madeni var. Yalın kata benzer. Madenin demirini eritirsek bir yol açılabilir.
Gidip o kayayıgördüler. Demircinin sözünü doğru buldular. Halkıodun kömür toplamaya saldılar. Sonra kayanın altına üstüne yanlarına bir kat odun bir kat kömür dizdiler. Yetmiş tulumdan körük yaptılar. Ateşi körüklediler. Kaya erimeye başladı. Yüklü bir devenin geçebileceği kadar yol açıldı. O kutsal yılın kutsal ayının kutsal gününün kutsal saatinde Göktürkler Ergenekon'dan çıktılar. O günü o ayı ve o saati iyi bellediler. Çıkarken onları yöneten demirci başbuğun adı "Börte Çene" yani Bozkurt idi.
Börte Çene Ergenekondan çıktıktan sonra bütün illere elçiler gönderdi ve çıkıp geldiklerini bildirdi. Ondan sonra her yıl o günde o saatte bayram yaparlar. Başta kağan olmak üzere bütün kumandanlar ve ileri gelenler örsün üstüne bir demir parçasınıkoyup döğerler. Bu yıldönümü böylece töre kılındı.
Diğer Cevaplara Gözat
Gene bir gün Gök Türkler Tatarların baskınına uğradı. Sağkalanların tümü tutsak oldu. Sadece İl Han'ın küçük oğlu Kayan ile kardeşinin oğlu Nüküz karıları ile birlikte Tatarların elinden kaçabildiler. Bunlar eski yurtlarına gelip bir çok at deve keçi ve koyun aldılar. Fakat çevre hep düşman olduğundan orada kalamazlardı. Kimsenin bilmediği ıssız bir yere çekilmeye karar verdiler. Götürebildikleri mallarını alıp sarp dağlara doğru yürüdüler. Böylece dağa çıktılar.
Bir gün bir sarp dağın tepesinde sarp kayalar arasında geldikleri yoldan başka yolu olmayan bir yere rasladılar. Geldikleri yol ise bir yüklü hayvanın bile geçemeyeceği kadar dardı. Bu yoldan giderek çevresi yüksek aşılmaz geçit vermez dağlarla çevrili genişbir düzlüğe rastladılar.
Bu ülkede akarsular türlü otlar meyve veren ağaçlar çok çok idi. Kışın hayvanların etini yiyerek yazın sütünü içerek geçindiler yünlerinden derilerinden giysiler yaptılar. Buraya "Ergenekon" adını verdiler.
Kayan ve Nüküz'ün çocukları burada çoğaldı. Dört yüz yıldan fazla oturdular. Bir çok oymaklara ayrıldılar. Bir gün geldi ki artık Ergenekon'a sığmaz oldular. Toplanıp konuştular.
Büyükler:
– Atalarımızdan işitmişiz ki Ergenokon dışında genişyerler güzel yurtlar varmış. Önceleri bizim yurdumuz o yerlermiş. Düşmanlar soyumuzu kırıp yurdumuzu almışlar. Artık çoğaldık güçlendik. Düşman korkumuz kalmadı. Öyle ise niçin dağa kapanıp kalalım? Dağlar arasından yol bulup dışarıya çıkalım. Gidip yurdumuza yerleşelim. Kim karşıkoyarsa savaşalım her kim bize dost olursa onunla hoşça geçinelim dediler.
Böyle konuşup karar verilince Ergenekon'dan çıkmak için bir yol aramağa başladılar bulamadılar. O zaman bir demirci dedi ki:
- Bu dağda bir demir madeni var. Yalın kata benzer. Madenin demirini eritirsek bir yol açılabilir.
Gidip o kayayıgördüler. Demircinin sözünü doğru buldular. Halkıodun kömür toplamaya saldılar. Sonra kayanın altına üstüne yanlarına bir kat odun bir kat kömür dizdiler. Yetmiş tulumdan körük yaptılar. Ateşi körüklediler. Kaya erimeye başladı. Yüklü bir devenin geçebileceği kadar yol açıldı. O kutsal yılın kutsal ayının kutsal gününün kutsal saatinde Göktürkler Ergenekon'dan çıktılar. O günü o ayı ve o saati iyi bellediler. Çıkarken onları yöneten demirci başbuğun adı "Börte Çene" yani Bozkurt idi.
Börte Çene Ergenekondan çıktıktan sonra bütün illere elçiler gönderdi ve çıkıp geldiklerini bildirdi. Ondan sonra her yıl o günde o saatte bayram yaparlar. Başta kağan olmak üzere bütün kumandanlar ve ileri gelenler örsün üstüne bir demir parçasınıkoyup döğerler. Bu yıldönümü böylece töre kılındı.
Diğer Cevaplara Gözat
Cevap : Destan Hakkında Bilgi
Destan adınıTürklerin yüzyıllarca çift sürerek avlanarak maden işleyerek çoğalıp yaşadıklar etrafıaşılmaz dağlarla çevrili kutsal bir yer olan Ergenekon'dan almaktadır.
Ergenekon Destanı önce XIII. asır Moğol tarihçisi Reşidüddin tarafından yazıya geçirilmiştir. Yazarın Câmi'ü't-Tevarih Reşididdin Tarihi de denilir kitabına kaydettiği bu rivayet Fars diliyle yazılıdır. Yazarın bu anlatıları halk arasından derlemiş ya da Türk-Moğol halk ozanlarından dinlemiş olması olasıdır. Ergenekon Destanı daha sonra XVII. yüzyılda Hıyve Hanı Ebulgazi Bahadır Han tarafından yazılmış olan Şecere-i Türk adlı eserde de kaydedilmiştir.
Ergenekon Destanı'nın en önemli niteliği ve diğer destanlardan ayrılan yanı kolektif bir kahraman eksenine oturtulmuş olmasıdır. Destanda adı geçen Kayan bir şahıs değil ünlü Kayıhanlıkabilesidir. Tukuz ise Göktürkler'in tarihinde önemli yeri olan Dokuz Oğuz'ların adıdır. Ergenekon Destanında bir diğer önemli unsur tarihsel olaylarla örtüşmesidir. Gerek destanda ana tema olarak önemli bir yer tutan demircilik gerekse Ergenekon adının yakıştırıldığıcoğrafi mekan Hun birliğinin dağıldıktan sonra Göktürkler'in Altay Dağları çevresine çekilip demircilik yaparak yaşadıkları yerlerle paralellik göstermektedir.
Destan adınıTürklerin yüzyıllarca çift sürerek avlanarak maden işleyerek çoğalıp yaşadıklar etrafıaşılmaz dağlarla çevrili kutsal bir yer olan Ergenekon'dan almaktadır.
Ergenekon Destanı önce XIII. asır Moğol tarihçisi Reşidüddin tarafından yazıya geçirilmiştir. Yazarın Câmi'ü't-Tevarih Reşididdin Tarihi de denilir kitabına kaydettiği bu rivayet Fars diliyle yazılıdır. Yazarın bu anlatıları halk arasından derlemiş ya da Türk-Moğol halk ozanlarından dinlemiş olması olasıdır. Ergenekon Destanı daha sonra XVII. yüzyılda Hıyve Hanı Ebulgazi Bahadır Han tarafından yazılmış olan Şecere-i Türk adlı eserde de kaydedilmiştir.
Ergenekon Destanı'nın en önemli niteliği ve diğer destanlardan ayrılan yanı kolektif bir kahraman eksenine oturtulmuş olmasıdır. Destanda adı geçen Kayan bir şahıs değil ünlü Kayıhanlıkabilesidir. Tukuz ise Göktürkler'in tarihinde önemli yeri olan Dokuz Oğuz'ların adıdır. Ergenekon Destanında bir diğer önemli unsur tarihsel olaylarla örtüşmesidir. Gerek destanda ana tema olarak önemli bir yer tutan demircilik gerekse Ergenekon adının yakıştırıldığıcoğrafi mekan Hun birliğinin dağıldıktan sonra Göktürkler'in Altay Dağları çevresine çekilip demircilik yaparak yaşadıkları yerlerle paralellik göstermektedir.