1. Azab.
2. İcareliler.
3. Lağımcı
4. Müsellem.
5. Deli (Delil)
6. Gönüllü
7. Beşli.
8. Akıncılar.

Eyalet Askerleri
Yerli kulu piyadesi eyalet paşaları ile sancak beylerinin komuta ve idaresinde bulunan komutanları da bunlar tarafından tayin olunan muntazam ve disiplinli bir askerî sınıfıdır. Bu sınıfa dahil askerler de gördükleri hizmetlere göre, 1. Azablar, 2. Sekban ve tüfekçiler, 3. İcareliler, 4. Lağımcılar, 5. Müsellemler olmak üzere beş gruba ayrılır.

Azab
Azab Osmanlı Devleti'nde çoğunlukla garnizon komutanı olarak görev yapan bir askerî birimin adıdır. Sözcüğün anlamı "bekar erkek"tir. Daha evlenmemiş genç erkekler azab yazılabilirlerdi. Tersane ocaklarında çalıştırılan askerî sınıfa bekâr olmaları koşulu ileri sürüldüğünden ötürü Azab denirdi.

Azablar sefer sırasında ordunun en önünde yer alan bölüktür. Genellikle en çok ölü onlardan verilir ve düşmanı ilk karşıladıklarında her şey için azabı onlar çekerler. Hem kendileri yıpranır hem de düşmanı yıpratırlar ve geriye kalan orduya daha az iş kalır.

İcareliler
Sadece sınırlarda bulunan kent ve kalelerde kullanılan yerli topçulardır. Bunların subayları kuşkusuz topçuluk bilgileri bulunması gerektiğinden Eyalet Paşalarının komutasında bulunmak üzere İstanbul'dan gönderilirlerdi.

Lağımcı
Kuşatma altındaki surlarının altından tünel (lağım) kazmak suretiyle yıkan veya düşmanın açtığı tünelleri kapatan askerî sınıf.

Yer altında yollar açarak fitil ve barutla kale bedenlerini yıkan veya lağım açarak berheva eden lağımcılık, Osmanlı ordusunda çok gelişmişti.

Müsellem
Başlangıçta atlı birliklerdi. Daha sonra geri hizmet kıtaları içine alındılar. Savaş zamanında, ordunun önünde giderek yol açmak ve köprü yapmakla görevli askerlerdir.

Serhat kulu
Sınırlar saptanmaya başlandıktan sonra bile, akıncılık tamamen ortadan kaldırılamamıştır. Bunun üzerine hükûmet, düşman tarafından gelebilecek saldırıya karşı koymak ve fırsat düştükçe "çeteye gitmek" üzere sınırlarda "Serhat Kulu" denilen süvari sınıfından askerin sürekli olarak konulmasını ve kullanılmasını gerekli görmüştür.

Deli (Delil)
Savaşırken ayı postu giyerek ordunun önünde bulunurdu ve düşmanları korkuturdu.Düşmana korkusuzca saldırmaları nedeniyle "deli" olarak adlandırılmışlardır.

Aslı "delil" olmakla beraber, halk arasında "deli" olarak anılan süvariye denir.

Gönüllü
Gönüllü her yere kendi arzu ettiği gibi hareket eden ya da kendi isteğiyle yaptığı ya da yaptıran demektir.

Beşli
Her beş haneden bir kişi alınarak oluşturulan bu birlikler sınırdaki kalelerin korunmasında görevlendirilirdi. Ayrıca göşlü ve dolgun demek.

Akıncılar
Akıncılar devlet sınırlarında beklerler ve devleti gelecek saldırılara karşı korurlar. Yani devlete bir nevi zırh olurlar. Devleti korurlar

Tımarlı Sipahiler
Sipahiler, Kapıkulu Ocağının bağlı ve eyaletlerde dirlik sahipleri besledikleri atlı askerlerdir. Tımar sahibi süvari askeri. Ordunun en büyük gücünü oluşturmaktaydı