Fabl, özellikle hayvanların insan özellikleriyle donatıldığı, öğütleyici bir hikaye anlatımıdır. Fabl türü, dünya edebiyatında uzun bir geçmişe sahiptir ve antik çağlardan beri var olmuştur.

MÖ 6. yüzyılda yaşamış olan Eski Yunan şairi Aesop, bugünkü anlamda fabl türünün öncülerinden sayılır. Aesop'un masalları, hayvanlar aracılığıyla insan davranışlarına dair öğütler içeriyordu ve günümüzde hala popülerdir.

Fabl türü, ayrıca Antik Roma'da da gelişti ve ilk kez Phaedrus'un yazdığı fabllarla ortaya çıktı. Roma İmparatorluğu'nun çöküşünden sonra, fabllar Orta Çağ boyunca Avrupa'da popüler kalmaya devam etti.

17. yüzyılda Fransız yazar Jean de La Fontaine, eski fablların modern Fransızca'ya uyarlanmasını yaptı ve fabl türünün en önemli temsilcilerinden biri oldu. La Fontaine, hayvan karakterlerini kullanarak toplumsal eleştiriler yaparken, öğütleyici bir mesaj veriyordu.

18. yüzyılda Alman yazar Gotthold Ephraim Lessing, fabl türünü eleştirel bir şekilde ele aldı ve modern anlamda fabl türünün doğuşunu başlattı. Lessing, fablların ahlaki bir mesaj vermek için hayvanları kullanmak yerine, gerçek insanlar ve olaylar hakkında yazılması gerektiğini savundu.

Fabl türü, 19. yüzyılda da popülerliğini sürdürdü ve Rudyard Kipling gibi yazarlar tarafından kullanıldı. Günümüzde de fabl türü, özellikle çocuk edebiyatı ve eğitim alanlarında kullanılmaktadır.