1752'de Philadelphia'da karanlık bir Haziran öğleden sonra, 46 yaşındaki Ben Franklin uçurtma uçurmaya karar verdi. Oğlu William'ın yardımıyla uçurtmalarını bir ipek ipine bağladılar, diğer ucunda bir demir anahtar bağladılar. Daha sonra, anahtarın ince bir metal telini bağladılar ve telleri elektrik yükü depolamak için bir kap olan Leyden kavanozuna soktular. 
Daha sonra, gökyüzü karardı ve bir fırtına yaklaştığında, anahtara ipek şerit taktılar. Uçurtmayı ipek şeritle tutarak bir ahırın içine çektiler, böylece uçurtma ıslanmayacaktı. 

Gök gürültülü fırtına bulutu Franklin'in uçurtmalarını geçti, buluttaki negatif yükler ıslak ipek ipin altındaki uçurtmalarına geçip anahtara ve kavanoza geçti. Bununla birlikte, oğlu Ben, negatif yüklerden etkilenmedi çünkü kuru ipek şeridi tutuyordu. Serbest elini demir anahtarın yakınına taşıdığında, bir kıvılcım gördü.  Anahtardaki negatif yükler, vücudundaki pozitif elektronları  o kadar çok çekti ki, bir kıvılcım anahtardan eline atladı. 

Böylelikle Franklin deneyinde yıldırımın statik elektrik olduğunu gösterdi. 
Aynı tepkiyi, ayaklarınızı bir halı üzerinde gezdirip daha sonra metal bir kapı koluna tuttuğunuzda yaşayabilirsiniz.