GAZEL: Sözlük anlamı “kadınlarla âşıkâne sohbet etmek” tir. Arapça bir kelimedir. Gazel Türk edebiyatına bağımsız bir nazım biçimi olarak İran edebiyatı yoluyla girmiştir. Gazel;

ilk beytinin mısraları birbiriyle kafiyeli olarak yazılmış olan ve  diğer beyitlerinin ikinci mısraları ilk beyitle kafiyeli olarak yazılan, aynı vezinle söylenmiş, genellikle beş beyit ile dokuz beyit arasında şiirlerin yazıldığı bir nazım biçiminin adıdır.Gazelin başlıca konusu "aşk"tır. Ancak farklı konularda yazılmış gazeller de bulunmaktadır.

Gazel Örnekleri:

Yârân dağıldı sohbet-i meyhane kalmadı

Ol işret ol muhabbet o peymâne kalmadı

 

Gûş etme eski na'raları kûy-ı yârdan

Gûyâ ki deşt-i aşkta dîvâne kalmadı

 

Her târı oldu berzede-i dest-i rûziğâr

Ettikleri o zülf-i perişâne kalmadı

 

Hep âşinâ-yı devlet-i ihsanın oldu halk

Bir benden özge bezmine bîgâne kalmadı

 

Yaktın fütâdegânını hâkister eyledin

Ey şem' külfet eyleme pervane kalmadı

 

Dübeşte olma âleme sultan isen dahi

Bir mülktür cihan ki Süleyman'a kalmadı

 

Herkes zebûn-fikr-i ma'âş oldu asrda

Evvelki şevk-i meclis-i rindâne kalmadı

 

Taşlar yedirir nân yerine bir zaman felek

Nân verdi şimdi âh ki dendâne kalmadı

 

Olmaz o şuha hiçbirisi kârger

Ziyâ efsun tükendi denmedik efsâne kalmadı

 

Benî candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı

Felekler yandı âhımdan murâdım şem'i yanmaz mı

Kamû bîmârınâ cânan devâ-yî derd eder ihsan

Niçin kılmaz manâ derman menî bîmâr sanmaz mı

Gamım pinhan dutardım ben dedîler yâre kıl rûşen

Desem ol bî vefâ bilmen inânır mı inanmaz mı

Şeb-î hicran yanar cânım töker kan çeşm-i giryânım

Uyârır halkı efgaanım karâ bahtım uyanmaz mı

Gül'î ruhsârına karşû gözümden kanlu âkar sû

Habîbım fasl-ı güldür bû akar sûlar bulanmaz mı

Değildim ben sanâ mâil sen etdin aklımı zâil

Bana ta'n eyleyen gaafil senî görgeç utanmaz mı

Fuzûlî rind-i şeydâdır hemîşe halka rüsvâdır

Sorun kim bû ne sevdâdır bu sevdâdan usanmaz mı