En eski yaylı Türk sazıdır. Uygur Türkleri zamanından beri kullanıldığı sanılır. Türk – İslam dünyasında çok kullanılmıştır. Iklığ‘ın biraz daha gelişmiş halidir. Iklığ‘ ın gövde kısmı su kabağıdır. Rebab‘ ın ise Hindistan cevizi kabuğudur. Hindistan cevizi kabuğunun bir tarafından bir kapak yapılır ve o kısma deri gerilir. Böylece sazın göğsü ( ses tablosu ) elde edilmiş olur. Buna aşağıdan yukarı doğru çapı genişleyen silindirik bir sap eklenir ve sapa 3 burgu geçirilip 3 tel takılır. Teller bir eşikte göğüs üzerine bindirilir. Eskiden tel olarak , bükülmüş ibrişim yada at kuyruğu kılı kullanılırdı.

Biraz boğuk, iniltili sesi olan rebab ; yakın zamana kadar bir hayli yaygın kullanılmışsa da , bugün neredeyse unutulmak üzeredir. Geçen yüzyılda tekkelere de girmiştir. İmkanı geniş bir saz olmadığından , bu sazı günümüzde icra edenler hobi olarak ilgileniyorlar. Geçmişten günümüze ismi bilinen icracıları ki bunlara “ Rebabi “ denir ; Rebabi Süreyya Bey, Mustafa Sunar ve Sabahattin Volkan ‘ dır.

En eski yaylı Türk sazıdır. Uygur Türkleri zamanından beri kullanıldığı sanılır. Türk – İslam dünyasında çok kullanılmıştır. Iklığ‘ın biraz daha gelişmiş halidir. Iklığ‘ ın gövde kısmı su kabağıdır. Rebab‘ ın ise Hindistan cevizi kabuğudur. Hindistan cevizi kabuğunun bir tarafından bir kapak yapılır ve o kısma deri gerilir. Böylece sazın göğsü ( ses tablosu ) elde edilmiş olur. Buna aşağıdan yukarı doğru çapı genişleyen silindirik bir sap eklenir ve sapa 3 burgu geçirilip 3 tel takılır. Teller bir eşikte göğüs üzerine bindirilir. Eskiden tel olarak , bükülmüş ibrişim yada at kuyruğu kılı kullanılırdı.

Biraz boğuk, iniltili sesi olan rebab ; yakın zamana kadar bir hayli yaygın kullanılmışsa da , bugün neredeyse unutulmak üzeredir. Geçen yüzyılda tekkelere de girmiştir. İmkanı geniş bir saz olmadığından , bu sazı günümüzde icra edenler hobi olarak ilgileniyorlar. Geçmişten günümüze ismi bilinen icracıları ki bunlara “ Rebabi “ denir ; Rebabi Süreyya Bey, Mustafa Sunar ve Sabahattin Volkan ‘ dır.