“Hac” kelimesi sözlükte; saygı duyulan büyük ve önemli bir şeye yönelmek, ziyaret etmek, bir yere gidip gel­mek, delil ile galip gelmek anlamlarına gelir. Bir fıkıh te­rimi olarak; imkanı olan Müslümanların belirlenmiş zaman içinde Kâ'be, Arafat, Müzdelife ve Mina'da belli dînî görev­leri şart ve usulüne uygun olarak yerine getirmek suretiyle yapılan ibadeti ifade eder.

Haccın Önemi

İslam'ın beş temel esasından biri olan hac; İslam'ın ev­renselliğini, birlik ve beraberliğini, ırk, renk, cinsiyet, dil, ülke ve kültür ayırımı yapmadan müminlerin kardeşlik ve eşitliğinin temsil edildiği bir ibadettir.

Hac, kefen misali bembeyaz giysiler içinde ahiretteki mahşeri hatırlatan, aynı kıyafet içinde zengin-fakir, şehirliköylü ayırımını ortadan kaldıran, benliği yıkıp bizi öne çıkaran, şeytan taşlama, tavaf ve Sa'y gibi “temsîli” görev­lerin îfa edildiği, helal olan bazı şeylerin ihrama girdikten sonra haram kılındığı ve böylece nefis terbiyesi, irade ve sa­bır eğitiminin yapıldığı, yüz binlerle birlikte Allah'a açılan ellerin boş çevrilmediği, dînî duyguların ihlas ve samimiye­tin doruk noktaya çıktığı bir ibadettir.

Hac, dünya Müslümanlarının kaynaşmasını, birbirle­rini ve değişik kültürleri tanımalarını sağlar. İslâmî bilinç­lenmeye, imanın aksiyona geçirilmesine, manevî kirlerden arınmaya, gönlü bütün safiyeti ile Yaratan'a açmaya vesile olur.

“Kim Allah için hacceder de (Allah'ın rızâsına uymayan) kötü söz ve davranışlardan ve Allah'a karşı gelmekten sakınır­sa, (kul hakkı hariç) annesinin onu doğurduğu günkü gibi (gü­nahlarından arınmış olarak hacdan) döner."

“Hacılar ve umre yapanlar Allah'ın (evinini) ziyaretçileri­dir. Kendisine dua ederlerse dualarına icabet eder, On'dan ba­ğışlanma dilerlerse onları bağışlar”  anlamındaki hadislerde de ifade edildiği gibi hacda yapılan dualar ve tövbeler kabul görür. Böylece bu ibadeti îfa edenler, işlemiş oldukları hata ve günahlarından arınarak hayata yeni bir canlılık ve şuurla dönerler.