* Çoğu okur-yazar olmayan, halkın içerisinde yetişmiş sanatçılar tarafından oluşturulmuştur.

*Şiirlerde sade bir halk Türkçesi kullanılmıştır.

*Nazım birimi olarak dörtlük kullanılmıştır.

*Hece vezni kullanılmıştır.

*Şiirde kafiyeye önem verilmiştir.

*Tabiat, tasavvuf, yiğitlik, aşk gibi konular işlenmiştir.

Halk şiirine örnek olarak Karacaoğlan'ın
" Ben Güzele Güzel Demem" adlı şiiri verilebilir:

BEN GÜZELE GÜZEL DEMEM

Ben güzele güzel demem

Güzel benim olmayınca

Muhannetin kahrın çekmem

Gel deyip de gelmeyince

 

Gelirim amma döverler

Bizi bu ilden kovarlar

Güzel olanı severler

Ben ölürüm görmeyince

 

Var ol yürü var ol yürü

Kara bağrın yere sürü

Döğün döğün ağla bari

Benim gönlüm olmayınca

 

Senin çağın geçer olur

Bu dünyalar kime kalır

Tomurcuk gül gazel olur

Vaktında derilmeyince

 

Karac’oğlan sözün haktır

Düşmanın dostundan çoktur

Bizim’çin aynlık yoktur

Ya sen ya ben ölmeyince