Türkçe kelimelerde, kökte aynı ünsüz yan yana bulunmaz. Ama af, his, zan, ret, hal, şık, gibi Arapça asılları çift ünsüz barındıran (afv, redd, hiss, zann, hall, şıkk) ve Türkçede tek ünsüzle kullanılan kelimelere ünlüyle başlayan ek veya yardımcı fiil getirildiğinde asıllarındaki ikinci sessiz ortaya çıkar. Buna ünsüz türemesi denir.

1. hiss>his>hissetmek, hissi
2. zann>zan>zannetmek, zannı
3. redd>ret>reddetmek, reddi
4. şıkk>şık>şıkkı,
5. zemm>zem>zemmetmek,
6. hall>hal>halli, halletmek…
7. afv>af>affetmek, affı