Politeizm birden fazla tanrıya inanmak anlamına gelmektedir. Etimolojik olarak incelemek gerekirse kelime yapısı olarak şu şekildedir: Poly, Yunanca'da çok anlamına gelmektedir, theoi ise tanrı anlamına gelir. Bu iki kelimenin birleştirilmesi ile ortaya Politeizm kelimesi çıkmıştır.

Tarih boyunca pek çok antik din politeistik bir yapıdan oluşmaktaydı. Yani tanrıların toplandığı panteonlar bulunmaktaydı. Zaman içinde hem panteonlar hem de farklı tanrılar gelişim gösterdi. Tüm bunlar uzun bir zaman dilimi içinde gerçekleşti ve kültürel değiş tokuş ve deneyimlerle yoğruldu. Zaten genel olarak bakıldığında eski toplumların pek çoğu politeist bir yapıdaydı.

Bazı durumlarda Politeizm, pek çok tanrıya tapınılıyor olsa bile, yine de her şeyden güçlü ve her şeyi bilen bir tanrıya da inanabileceği düşüncesini engellemez. Yani inanılan bu pek çok tanrı, her şeyi bilen ve her şeye kadir bir ilahi varlığı da kapsayabilir. Zaten bakıldığında pek çok dinde her ne kadar çok tanrı olursa olsun, hepsinden yüce tutulan ve hepsinden bilge bir baş tanrı bulunmaktadır. Bu baş tanrı panteonun başında yer almaktadır.

Politeizm inanışında tanrılar aynı zamanda karmaşık kişiliklerdir. Tüm tanrılar pek çok yeteneğe sahip varlıklar olarak karşımıza çıkarlar. Her biri bireysel yeteneklere, hikayelere, arzulara, ihtiyaçlara ve özelliklere sahiptirler. Genel olarak bakıldığında bu tanrıların sahip olduğu güç ve bilgi sınırsız değildir. Sahip oldukları özellikler pek çok açıdan insanların sahip olduğu özelliklere benzer. Yalnızca bazen bazı doğaüstü yeteneklere ve güçlere sahip olabilirler. Yıllar boyunca da hep bu şekilde tasvir edilmişlerdir.