Cevap : Harıtacılığın Tarihi Haritacılığın temellerinin Yunanlılar tarafından atıldığı sanılır: Eratosthenes (İ.Ö. 276-196) Syene’nin (günümüzdeki Assuan) meridyeninin 1 derecelik yayım ölçtü; Hipparkhos (Î.Ö. 120’ye doğru) bir yerin konumunu belirleyebilmek ve arazilerin çizimini yapabilmek için bir meridyen ve paralel taslağı hazırladı; Ptolemaios (İ.S. 130), dünyanın bilinen yerlerinin bir haritasını çizdiyse de boylam uzaklıklarında büyük yanlışlıklar yaptı. Romalılarsa, ancak sınırlı alanların haritalarını çizebildiler. Ortaçağ’da, dünyanın yuvarlak olduğunun kabul edilmediği dönemlerde, gene de iki ünlü haritadan söz edilebilir: Venedikli Sanudo’nun (XIV. yy.) haritası ve Katalan Atlası. Daha sonra, açık deniz gemiciliği yeni keşifler sonucu gelişince, yeni bulunan bölgelerin kusursuz bir haritasının çizilmesinin zorunluğu ortaya çıktı. Bu arada matbaa, haritacılığın gelişmesini destekledi. 1513’te, Piri Reis, ceylan derisi üstüne renkli olarak Ispanya’yı,Doğu Afrika’yı, Atlas Okyanusu’nu, Amerika’nın o tarihlerde bilinen parçaları ile Antil adalarını içeren bir harita çizdi (bu harita 1929 yılında bulunmuştur). XVI. yy’da ayrıca Ortelius ve Mercator adlı iki ünlü Flaman haritacı yetişti. XVII. yy’da Fransız Sanson ve Delisle’in dünya haritalarıyla önemli bir teknik ve bilimsel gelişme gerçekleştirilmiş oldu. XVIII. yy’dan başlayarak, matematik ve gökbilimdeki gelişmeler, meridyenlerin ve paralellerin uzunluklarının hesaplanması (Picard, Cassini), haritacılığın ilerlemesine ve yerküre yüzeyinin eksiksiz, doğru betimlemelerinin yapılmasına yol açtı. Geodezi çalışmaları ve çeşitli keşifler sayesinde belgelerin sayısı da giderek arttı, uçaktan ve yapay uydulardan alman fotoğrafların da haritacılığa önemli katkısı oldu.

---

---

Diğer Cevaplara Gözat