İşte Cevaplar
Cevap : Hatay’ın nüfusunu dağılışını etkileyen doğal etkenler sorusunun cevabı;
Elverişli coğrafi şartları ve geçmişten gelen yoğun nüfus-yerleşme özellikleriyle birlikte, bilhassa 1950’lerden sonra başlayan tarım ve sanayi hamleleri ildeki kentleşme sürecini hızlandırmıştır. 1940 yılında Hatay’da nüfusu 10.000 ve üzerinde olan yerleşme sayısı 2, kentli nüfus oranı %15.76 iken, günümüzde kent sayısı 19, kentli nüfus ise %60’a ulaşmıştır. Öyle anlaşılıyor ki, Hatay’da 70 yıllık süreçte toplam nüfus yaklaşık 6 kat artarken, kentli nüfus 22.5 kat büyümüştür. Ancak plansız gerçekleşen kentsel büyüme sadece çevre sorunlarını değil, anakent ve banliyölerinde karmaşık bir fonksiyonel arazi kullanımını beraberinde getirmiştir.
Dağlık ve engebeli yerler seyrek nüfuslu düz arazili sık nüfuslu olması, dağların denize bakan yamaçları çok yağış aldığı için daha sık nüfusa sahip olması, dağların güney yamaçlarının daha sıcak olması dolayısıyla daha sık nüfuslu olması, denize kıysı olan bölgelerin de sık nüfuslu olması nüfusunun dağılımında önemli rol oynamıştır.
Hatay kuzeybatıdan Adana, kuzeyden Osmaniye, kuzeydoğudan Gaziantep illeriyle, doğu ve güneyden Suriye, batıdan ise Akdeniz’le çevrelenmiştir.
Hatay’daki kentleşme sürecinde coğrafi faktörlerin etkinliği dikkati çekse de, bunların zaman ve mekâna göre farklı dinamiklerle ön plana çıkmıştır. Kentleşmede tarihsel sebeplerle birlikte tarım, sanayi, ulaşım, ticaret ve diğer hizmetlere bağlı çok faktörlü bir kentleşme sürecinin yaşandığı bulgulanmıştır. Bu bağlamda Antakya ve Samandağ’da kentleşme daha çok çevre kırsal alanlardan olan göçlere dayalı gelişim gösterirken, Kırıkhan, Reyhanlı, İskenderun ve Dörtyol’da ise Doğu ve Güney Doğu Anadolu bölgelerinin illerinden olan göçlerin belirgin rol oynadığı tespit edilmiştir. Ayrıca Samandağ ve Reyhanlı’daki kentleşme sürecinde göçlerin yanında doğal nüfus artışının da etkinliği dikkati çekmektedir. Hatay’da kentleşmenin sebepleri ve seyriyle birlikte, dağılışının da kendine has özellikler gösterdiği söylenebilir. Bu itibarla aşağı Asi oluğu ve Amik ovası çevresiyle, kıyı kesimi kent yoğunluğunun arttığı, yerleşmelerde sürekliliğin gözlendiği yerlerdir.
Diğer Cevaplara Gözat
Elverişli coğrafi şartları ve geçmişten gelen yoğun nüfus-yerleşme özellikleriyle birlikte, bilhassa 1950’lerden sonra başlayan tarım ve sanayi hamleleri ildeki kentleşme sürecini hızlandırmıştır. 1940 yılında Hatay’da nüfusu 10.000 ve üzerinde olan yerleşme sayısı 2, kentli nüfus oranı %15.76 iken, günümüzde kent sayısı 19, kentli nüfus ise %60’a ulaşmıştır. Öyle anlaşılıyor ki, Hatay’da 70 yıllık süreçte toplam nüfus yaklaşık 6 kat artarken, kentli nüfus 22.5 kat büyümüştür. Ancak plansız gerçekleşen kentsel büyüme sadece çevre sorunlarını değil, anakent ve banliyölerinde karmaşık bir fonksiyonel arazi kullanımını beraberinde getirmiştir.
Dağlık ve engebeli yerler seyrek nüfuslu düz arazili sık nüfuslu olması, dağların denize bakan yamaçları çok yağış aldığı için daha sık nüfusa sahip olması, dağların güney yamaçlarının daha sıcak olması dolayısıyla daha sık nüfuslu olması, denize kıysı olan bölgelerin de sık nüfuslu olması nüfusunun dağılımında önemli rol oynamıştır.
Hatay kuzeybatıdan Adana, kuzeyden Osmaniye, kuzeydoğudan Gaziantep illeriyle, doğu ve güneyden Suriye, batıdan ise Akdeniz’le çevrelenmiştir.
Hatay’daki kentleşme sürecinde coğrafi faktörlerin etkinliği dikkati çekse de, bunların zaman ve mekâna göre farklı dinamiklerle ön plana çıkmıştır. Kentleşmede tarihsel sebeplerle birlikte tarım, sanayi, ulaşım, ticaret ve diğer hizmetlere bağlı çok faktörlü bir kentleşme sürecinin yaşandığı bulgulanmıştır. Bu bağlamda Antakya ve Samandağ’da kentleşme daha çok çevre kırsal alanlardan olan göçlere dayalı gelişim gösterirken, Kırıkhan, Reyhanlı, İskenderun ve Dörtyol’da ise Doğu ve Güney Doğu Anadolu bölgelerinin illerinden olan göçlerin belirgin rol oynadığı tespit edilmiştir. Ayrıca Samandağ ve Reyhanlı’daki kentleşme sürecinde göçlerin yanında doğal nüfus artışının da etkinliği dikkati çekmektedir. Hatay’da kentleşmenin sebepleri ve seyriyle birlikte, dağılışının da kendine has özellikler gösterdiği söylenebilir. Bu itibarla aşağı Asi oluğu ve Amik ovası çevresiyle, kıyı kesimi kent yoğunluğunun arttığı, yerleşmelerde sürekliliğin gözlendiği yerlerdir.
Diğer Cevaplara Gözat