Bülbül hasret iken kırmızı güle
Nice alametler geldi husule
Saraylar yıkıldı bin yıllık şule
Bir gecede söndü Seni duyunca.

Hatem-ül Enbiya ey kutlu Ahmed
Kainat uyandı Seni duyunca
Sen ki alemlere rahmetsin rahmet
Toprak suya kandı Seni duyunca.

Şah-ı gülistanda açtıkça güller
Koptu küfür bağı çözüldü diller
Sana meftun olan aşık gönüller
Üveys nara yandı Seni duyunca.

Sensin gönüllerin gül şelalesi
Rahmet pınarısın sevgi halesi
Kisra’nın Kayser’in küfür kalesi
Viraneye döndü Seni duyunca.

"Hatemül Enbiya" ifadesi, Arapça kökenli bir terimdir ve "peygamberlerin sonuncusu" anlamına gelir. Bu ifade, Hz. Muhammed'in (s.a.v.) peygamberlik görevinin sona erdiğini ve tüm peygamberlerin sonuncusu olduğunu ifade etmek için kullanılır.

Bu ifade, Kuran-ı Kerim'de de yer almaktadır. Örneğin, Ahzab Suresi'nin 40. ayetinde şöyle geçer: "Muhammed, sizin erkeklerinizden hiçbirinin babası değildir. Ancak o, Allah'ın Resulü ve Hatemül-Enbiyadır. Allah her şeyi hakkıyla bilendir.".

Bu ifade, İslam inancında Hz. Muhammed'in peygamberlik görevinin sona erdiğini ve onun getirdiği mesajın son ve en mükemmel mesaj olduğunu vurgular.