Cevap : Hz peygamberin yaşadığı sıkıntıların uhud savaşından daha ağır ve şiddetli olduğunu söylediği olay sorusunun cevabı

TAİF YOLCULUĞU
Ebû Tâlib ve Hz. Hatice’nin vefatından sonra müşriklerin baskı ve eziyetleri arttı.Hz. Peygamber’e karşı daha bir pervasız davranmaya başladılar. Resûl-i Ekrem (s.a.v.), Mekke’de müşriklerin türlü baskı ve engellemelerinden dolayı İslam’ı tebliğ edebileceği imkân kalmadığından başka yollar aramaya başladı. Bunun için öncelikle Tâif’e gitmeye karar verdi. Allah’ın Resûlü (s.a.v.) Tâiflilerin İslam’ı kabul etmeleri ihtimalinde Kureyş’e karşı güç kazanacaklarını ve Müslümanların sıkıntılarının azalacağını ümit ediyordu.

Ne var ki İslam’ı tebliğ uğrunda çıktığı Tâif yolculuğunda, bu şehir halkının en acımasız saldırılarıyla karşı karşıya kalmıştır. Tâifliler insanlığa rahmet olan Allah’ın elçisinin rahmet yüklü mesajlarını kulak ardı etmekle kalmayıp başıbozukları Hz. Peygamber’e saldırttılar. Yola karşılıklı sıralanan insanlıktan nasipsiz çapulcular, aralarından yürüyen Hz. Peygamber (s.a.v.) ve Zeyd’i (r.a) taşa tuttular. Her ikisi de atılan taşlardan yaralanmış, kan içinde kalmışlardı. Resûlüllah’ı (s.a.v.) kendi canından çok seven Zeyd b. Harise(r.a) Peygamberimize atılan taşlara siper olmaya çalışıyordu. Bu durum Rahmet Elçisinin (s.a.v.) şehrin dışında yer alan Utbe ve Şeybe’nin bağına sığınmasına kadar devam etmiştir. Daha sonraları kendisine sorulan bir soruya verdiği cevapta Tâif’te yaşadığı sıkıntının Uhud Savaşı’nda yaşadıklarından daha şiddetli olduğunu söylemiştir.

---

---

Diğer Cevaplara Gözat

Cevap :

Hz peygamberin yaşadığı sıkıntıların uhud savaşından daha ağır ve şiddetli olduğunu söylediği olay sorusunun cevabı:


Bir gün Peygamber Efendimiz (asm) bir Yahudiye İslam’ı anlatmaya gittiğinde, Yahudinin üç oğlundan biri Peygamber Efendimize şöyle demiş: "Eğer sen peygambersen ben Kâbe'nin hırsızı olayım." İkinci Yahudi -haşa- "Allah senden başkasını bulamadı mı?" diye sözlerle incitmişler. Sonra Peygamber Efendimiz (asm) "Bu olay beni Uhut’tan daha çok üzdü." demiş. 

Hz Peygamber, amcası Ebu Talib vefat ettikten sonra Kureyş’ten çektiği sıkıntılar arttı. O zaman Taif’e hicret edip Sakif kabilesine doğru gitti. Onların kendisini kabul edeceğini ve yardımda bulunacaklarını ümit ediyordu.

Sakif’in önderleri olan üç kişi -ki bunlar kardeştirler- Abdi Yaleyl b. Amr, Ubeyd b. Amr, Mesud b. Amr’la karşılaştı.

Onlara: “Beni koruyunuz.” dedi ve Mekkeliler tarafından kendisine çektirilen sıkıntıları anlattı.

Onlardan birisi: “Eğer Allah seni bir şeyle göndermişse, ben Kâbe’nin örtüsünü yırtmış olayım!..” dedi.

Diğeri de: “Vallahi bundan sonra seninle tek kelime konuşmam. Eğer peygambersen, zaten seninle konuşma liyakatine sahip olamam.” dedi.

Üçüncüsü ise: “Allah başkasını göndermekten aciz midir ki, seni gönderdi?” dedi. (bk. İbn Hişam, es-Sire,1/419; Özet halde görmek için bk. İbn Kesir, es-Siretu’n-Nebeviye, 2/152; el-Mevahibu’l-Leduniye,1/158;  İbn Hacer, Fethu’l-Bari, 6/315)

Hz. Aişe daha sonra bu olayın Hz. Peygamber (asm) üzerindeki olumsuz etkisini şöyle anlatıyor. Hz. Aişe Peygamberimize hitaben:

- Sana Uhud gününden daha şiddetli olan bir gün erişti mi, dedi. O da:

- Yemin olsun ki kavmin Kureyş'ten gelen birçok zorluklarla karşılaştım uhud savaşından daha ağır ve şiddetli oldu benim için  Fakat onlardan Akabe günü karşılaştığım zorluk hepsinden şiddetli idi.