İcmâ, İslâm âlimlerinin dinî bir meselenin hükmü üzerinde fikir birliği etmelerini ve bütün Müslümanların ortaklaşa benimsedikleri dinî hükümleri ifade eden şer‘î delil, İslâm fıkhının Kur’an ve Sünnet’ten sonra üçüncü kaynağı.

İcma, Kuran'ı Kerim'de ve hadis kaynaklarında izahı açıkça yapılmamış meseleler hakkında toplanıp karar vermek demektir. İcma kavramının ortaya çıkmasında başta Ebu Hanife olmak üzere birçok fıkıhçı önemli rol oynamıştır. 

İçtihad ise ayetler ve hadislerin ışığında bir sonuca ulaşmak demektir. Eğer birçok kişinin hüküm bağlamında elde ettiği sonuç aynı ise buna icma adı verilir. 

İcma çeşitleri nelerdir

İcma kendi içerisinde ikiye ayrılır. 

Sarih icma: Sarih kelimesi açık, bariz demektir. Hiçbir tartışmaya mahal vermeyecek şekilde varılan fikir birliğine sarih icma denir. 

Sükuti icma: Sükuti icmada ise din bilginlerinin bir kısmı görüş birliğine varırken diğerleri çekimser kalır. Sükuti icmaya destek de verilmez karşı da çıkılmaz.