Cahiliye döneminde yaşayan Arapların çoğunluğu putperestti. Yapmış oldukları bir takım heykellere ilah diye tapıyorlardı. Ben bu davranışı çok saçma buluyorum. Çünkü, ilah diye taptıkları putları kendi elleriyle inşa ediyorlardı ve acıktıklarında onları yiyebiliyorlardı. Diledikleri gibi tanrı inşa edebiliyorlardı. Bu inanç bana çok garip ve anlamsız geliyor.

İnsanların kendi elleriyle yaptıkları putlara tapmaları cahiliye adetidir. Cahiliye döneminde insanlar kendi elleriyle yaptıkları putlara sonradan taparlardı. Onlar bunun bir ticarete dönüştürmüştü. İşe yaramadıklarını anladıklarında da onları bir güzel yerlerdi. insanların bu aciz durumla karşı karşıya kalmaları çıkarları doğrultusunda olmuştur.

Cahiliye dönemi insanlarında putperestlik gelenekseldir. Sorgulama yoktur, itaat vardır. Bu nedenle insanlar gördükleri gibi taklidi olarak inanırlar. Bu inanışlarını adet yerine bulsun diyerek yaparlar. Bunu bir inanç olarak değerlendirmek doğru olmaz. Onlar da tanrıya inanırlardı. Fakat her şeyin bir aracısı olduğuna da inanırlardı. Bu nedenle putperestlik yaygınlaşmıştır. Aracı kabul etmek de şirktir. Şirk küfürdür.