Işletmenin mevcut borçları finansal tablolardan hangisinde nasıl raporlanır sorusunun cevabı;

Finansal tablolar bir işletmenin ya da işletme grubunun mali durumu ile ilgili bilgi veren dökümanlardır. Bu tablolar işletmenin önünü görebilmesini ve finansal planlama yapabilmesini sağlamak amacıyla işletme içinde kullanılırken aynı zamanda işletme dışına da hizmet etmektedir.Finansal tabloların kullanıcılarını işletmenin kendisi, yatırımcılar, kredi veren kurumlar, işletmenin ticari ilişkide bulunduğu taraflar ve devlet kurumları olarak sıralayabiliriz.

Örneğin, bir işletme borsaya kote ise, yatırımcılar finansal tablolara göre işletmenin mali performansını değerlendirerek işletmenin hisse senetlerine yatırım yapma ya da yapmama kararı alabilirler. Kredi veren kuruluşlar da kredinin geri ödenme kabiliyetini ölçebilmek adına işletmeleri finansal tablolarına göre değerlendirmektedir, aynı şekilde bir işletmenin başka bir işletme tarafından satın alınması durumunda değer tespiti finansal tablolar aracılığıyla yapılmaktadır,  özetle işletmenin borçlanabilmesi mali performansına bağlıdır ve bu performans da finansal tabloların analiz edilmesiyle tespit edilebilir.

Farklı amaçlar için hazırlanan finansal tablolar mevcuttur, bilinmesi gereken en temel tablolar bilanço, gelir tablosu, nakit akım tablosu ve öz kaynak değişim tablosu olarak sıralanabilir, aşağıda bu tablolardan bilanço ve gelir tablosunun temel özellikleri özetlenmektedir;

Bilanço (Balance Sheet):

Bilanço "finansal durum raporu" olarak da bilinmektedir. Bir işletmenin belirli bir andaki varlıklarını ve borçlarını gösteren tablodur. bir işletmenin belli bir andaki varlıklarını ve borçlarını gösterir. Bilanço tablosunu şirketin belirli bir tarihte çekilmiş fotoğrafı olarak düşünebiliriz, bu özelliği ile  bilanço tablosu " stok değişken" kategorisindedir.

Bilanço "aktif" ve "pasif" olmak üzere iki bölüme ayrılmaktadır, bilançonun aktifleri işletmenin varlıklarını, pasif tarafı ise işletmenin yükümlülüklerini, yani diğer bir ifade ile varlıkların nasıl finanse edildiğini göstermektedir. Bu durumda aktif ve pasif in her zaman eşit olması gerektiğini de belirtmek gerekir.

Bilançonun aktifleri ise " dönen varlıklar " ve " duran varlıklar" olarak iki ana hesap grubuna ayrılmaktadır. Dönen varlıklar banka hesapları, kısa sürede tahsil edilecek alacaklar ve işletmenin ürün stokları gibi alt hesaplardan oluşmaktadır. Dikkat edilirse bu tür varlıklar nakit ya da hızlı bir şekilde nakde çevrilebilme özelliğine sahiptir, dönen varlıklara "likit varlıklar" diyebiliriz.

Duran varlıklar ise işletmenin diğer işletmelerdeki ortaklıkları (mali duran varlıklar), sahip olduğu marka,patent ve lisans hakları ( maddi olmayan duran varlıklar), sahip olduğu binalar veya makineler gibi taşınmazlar (maddi duran varlıklar), yapmakta olduğu yatırımlar ve uzun vadede tahsil edeceği alacaklar gibi kısa sürede nakde çevrilme kabiliyeti olmayan varlıklardan oluşmaktadır. Dönen varlıklar ve duran varlıklar toplamı "aktif toplamı" olarak adlandırılmaktadır.

Bir işletmenin aktif yapısı bulunduğu sektöre göre değişiklik gösterebilir, örneğin sanayi şirketlerinde duran varlıklar aktif toplamında oransal olarak daha fazla yer alıyor olabilir, hizmet sektöründe faaliyet gösteren işletmelerde ise dönen varlıkların oransal olarak daha yüksek olması beklenebilir. Genellikle aktifin yapısı "likidite" açısından sorgulanmaktadır. Örneğin; kısa sürede ödenmesi gereken yükümlülükleri olan işletmelerin likit varlıklarının yeterli olmaması bir risk unsurudur.

Pasif toplamı, yani yükümlülükler ise "Kısa vadeli yükümlülükler", "Uzun vadeli yükümlülükler", ve "Öz Sermaye" hesap gruplarından oluşmaktadır. Özet olarak kısa vadeli yükümlülükler işletmenin 1 yıldan kısa sürede ödenmesi gereken kredi borçları ve ticari borçlarından oluşmaktadır, uzun vadeli yükümlülükler ise 1 yıldan uzun süre sonunda ödenecek finansal ve ticari borçlardan oluşmaktadır. Örneğin; 10 yıl vadeli yatırım kredisi alan bir işletmenin önümüzdeki 1 yılda ödeyeceği kısım kısa vadeli, geri kalan kısım ise uzun vadeli finansal yükümlülüktür.

Öz sermaye ya da diğer adıyla öz kaynaklar ise işletme ortaklarının ortaklıkları oranında işletmeye koyduğu sermayeden ve geçmiş yıllarda oluşan karların birikiminden oluşmaktadır. Bu durumda; bilanço yapısına bakıldığında varlıkların (aktif) finansal ve ticari borçlar ile öz sermaye tarafından (pasif) fonlandığı görülmektedir. Öz sermayenin güçlü olması, yani bilançonun pasif tarafında borçların öz sermayeye oranla düşük olması genel olarak olumlu karşılanmaktadır. Bilanço tablosu en basit şekilde aşağıdaki formül ile ifade edilebilir:

VARLIKLAR = BORÇLAR + SERMAYE

Bilançolar "ara dönem" ve "yıl sonu" şeklinde dönemsel olarak çıkarılmaktadır. 3., 6., ve 9. aylar ara dönem, 12. ayda çıkarılan bilanço ise "yıl sonu bilançosu" olarak adlandırılmaktadır. Analiz açısından, hesapların ara dönemlerdeki gelişimleri takip edilmektedir ya da geçmiş yıllardaki bilanço dönemleriyle karşılaştırmalı olarak kullanılmaktadır.