İşte Cevaplar
Yine öğle arası iki kafadar yemeklerini yerken Ahmet arkadaşını eğlendirmek için tahtanın önünde taklitler yapmaktadır. Ahmet taklit yaptıkça Ali gülmekte, Ali güldükçe Ahmet daha da coşmakta zaman zaman sıraların üstüne çıkıp, zaman zaman da etrafta koşuşturmaktadır. Tam coşkulu bir biçimde taklit yaparken Ahmet masadan zıpladı ve havaya kaldırdığı kolu tavanda asılı lambalara çarptı. Lambalar gürültülü bir şekilde yere düştü ve her tarafa dağıldı. Okul müdürü ve müdür yardımcısı koşarak sınıfa çıktılar ve manzarayı görünce haniniz yaptı bunu diye sordular. Çok korkan Ahmet bir anda, Ali yaptı deyiverdi. Ali arkadaşının bu davranışına anlam veremese de yine de yalan söylüyor diyemedi. Müdür ve müdür yardımcısı Ali’yi alıp sınıftan çıktılar. Bir hafta sonra okul yönetiminin kararı ile Ali’ye okul değiştirme cezası verildi. Ali Ahmet’e neden böyle yaptığını hiç sormadı ama o günden sonra da bir kez olsun Ahmet ile konuşmadı.
Ahmet her gün Ali’yi mahallede görüyor ama yanına yaklaşamıyordu. Bu durum günden güne onun için dayanılmaz bir hal aldı. Bir gün özür diledi ama Ali’nin yüzüne bakarak küçümser bir gülüş fırlatması yaşadığı ıstırabı daha da şiddetlendirdi.
Diğer Cevaplara Gözat
Melih o sene liselere giriş sınavına girecekti. Dersleri iyiydi. Fakat iyi bir okula girmek için çok çalışması gerekiyordu. Yazılım mühendisi olmak istiyordu. Bunun için de mutlaka iyi bir okulu kazanması şarttı.
Ailesi de Melih’i destekliyordu. Maddi durumları pek iyi değildi. Fakat babası çalıştığı tekstil fabrikasında fazla mesaiye kalıp Melih’e gerekli olan tüm test kitaplarını almaya çalışıyordu. Hatta Melih daha iyi çalışsın diye ona bir bilgisayar bile almıştı.
Melih’e bilgisayarda oyun oynamak, ders çalışmaktan daha keyifli geliyordu. Bu nedenle tüm gün ders çalışmak yerine bilgisayarda oyun oynuyordu. Anne ve babası şüphelenmesin diye yanına test kitabı açıyor, bilgisayarda arka planda da bir eğitim sitesi açıyordu. Anne babası geldiğinde hemen oyunu kapatıyor, ders çalışıyor gibi görünüyordu.
Babası ise internet parasını ödeyebilmek, test kitaplarını alabilmek için hem fazla mesai yapıyor hem de hiç dinlenmiyordu. İşten gelir gelmez hemen yatıyor, altı saatlik uykudan sonra kalkıp yine işe gidiyordu. Melih babasını doğru düzgün görmüyordu bile…
Sonunda sınav zamanı geldi çattı. Melih sınavının çok iyi geçtiğini söylüyordu fakat aslında hiç de iyi geçmemişti.
Sınavdan bir kaç gün sonra babası hastalandı. Her gün fazla mesai yaptığı ve hiç dinlenmeden çalıştığı için vücudu yorgun düşmüştü. Fabrikada kimyasal malzemelerle uğraştığından mıdır bilinmez, kanser teşhisi konmuştu.
Melih bu duruma çok üzüldü. Babası onun sınava iyi hazırlanması için gecesini gündüzüne katmıştı fakat Melih bu süreyi ders çalışmak yerine oyun oynayarak geçirmişti. Melih bundan pişman oldu. Söylediği yalanlar onu rahat bırakmıyordu.
Babasına her şeyi itiraf edip özür dilemek istedi. Fakat babası daha fenalaşınca acilen başka bir ildeki hastaneye kaldırmışlardı. Melih babasına yetişemedi. Babası o hastaneden bir daha dönmedi. Melih aslında sınavdan değil, insanlıktan kalmıştı…
8. Sınıf Türkçe Ders Kitabı Cevapları MEB Yayınları Sayfa 27
Ölümün Keşkesi Olmaz
Bundan iki yıl önce yaz tatilinde dayımların yazlığına gittik. Daha doğrusu her yaz giderdik. Kuzenim astım hastasıydı. Bu yüzden ilgiler genelde onun üzerinde olurdu. Ben de bundan hiç keyif almazdım. Bir gün bir plan kurdum ve onun üstünden ilginin gitmesini rezil olmasını istiyordum. Ona dedim ki hadi babanın arabasının anahtarını al bir kaçamak yapalım dedim. Önce yok dedi sonra ben küsmüş gibi yaptım oda kıramadı tabiki. Biz herkesten gizli çıktık. Her şey gayet iyi ilerliyordu. Ben arabayı bilerek bir yere sürttürüp çizdirdim. sonra eve gelip dayı biz kuzenle gizlice arabanla çıktık ama o bunu senden gizlememizi asla söylemememiz gerektiğini söyledi fakat ben yalan söyleyemem dedim. Bide arabayı yanlışlıkla da çizdirdi ama bilerek değil lütfen ona kızma dedim. Tabiki dayım bir sinir odadan çıkıp kuzenime çok kızdı bizi nasıl böyle bir hayal kırıklığına uğratırsın diye kuzenim çok kötü oldu babasının böyle bağırıp çağırmalarını kaldıramadı nefesi daralıp yere yığıldı. Hastaneye kaldırdık.
Ben vicdan azabı duyuyordum. Ama bir türlü kimseye bir şey söyleyemedim. Ben yalan söyledim her şey benim yüzümden diyemedim. Sadece onun uyanmasını ve ondan af dilemeyi bekliyor. Allah’a dua ediyordum. maalesef beklediğim olmadı kuzenim o komadan çıkamadı öldü. Keşke yapmasaydım keşke ölmeseydin keşke keşke Hayatım hep bu kelime ile pişmanlık duygusuyla içten içe beni eritti bitirdi.