Cevap : Kılıçlar iki tarafı keskin olan düz kılıç ve tek tarafı keskin olan eğri kılıç olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Eğri kılıçlar da boyutlarının farklılığına göre pala ve yatağan adını alırlar. Kılıcın tutulan yerine kabza ve kesici kısmına da namlu (taban) denir. Balçak denilen kısım kabza ile namlu arasında rahat tutmayı sağlar ve elin kaymasını önler. Kılıcın namlusu kın içinde muhafaza edilir. Kılıç bir kayışla bele veya omuza asılarak taşınır.

“kılıç” Türklerin yaşamında çok önemli bir yere sahip olmasının ve Türkler için sadece bir savaş aleti olmayıp onlar için gücü, adaleti, dostluğu, gençliği, hâkimiyeti, cesareti, yiğitliği, yaşamı ve ölümü simgelemesinin yanı sıra kültür ile dil arasındaki ilişkinin ne derece güçlü olduğu görülmektedir Bu nedenle kılıç tarihi bir nesne olarak sayılmaktadır.

Kılıcın kutsallığıyla törenlerde, yeminlerde, dualarda yer aldığı görülmektedir. Hiungnular (Hunlar) döneminde kılıç kurbanı törenlerinin yapıldığı ve aynı zamanda Hunların sahip olduğu ruhlardan birinin adının da “kılıç” olduğu ve törenin, devrin savaş silahlarının en önemlilerinden biri ve aynı zamanda kurban ve ölümün simgesi olan kılıç ile temsil edildiği bilinmektedir.

Türk kültüründe Tengricilik döneminden kalma bir gelenek olarak kılıç, hançer ve ok üzerine yemin edilmekte / ant içilmektedir. Türkler tarafından kutlu sayılan demirden yapılan kılıç da kutsaldır ve yemin daha çok kılıç üzerine yapılmaktadır.

---

---

Diğer Cevaplara Gözat