Birinci dizedeki şafak, güneş battıktan sonraki alaca karanlık zamanı anlatmaktadır. Şafağın bir diğer anlamı da güneş doğmadan önceki alaca karanlıktır. İstiklal Marşı, sembolik olarak, iki şafak arasını anlatmıştır. Akşamın şafağı Millî Mücadele’nin başlangıcı, sabahın şafağı ise bitişini ifade eder.  Akşamın şafağından korkulur; çünkü arkasında karanlık bir gece vardır. Fakat, her gecenin bir sabahı olduğuna göre, içinde bulunulan karanlığın uzun süreceğini sanarak korkuya kapılmamalıdır. Biraz sonra şafak sökecek ve karanlık sona erecektir. Bu benzetme şairin, Türk milletinin, bağımsızlığına çok kısa sürede kavuşacağı hakkındaki kesin inancını ortaya koymaktadır.