Kritisizm, bir bilginin, bir görüşün veya bir sanat eserinin doğruluğunu, geçerliliğini veya değerini sorgulama ve değerlendirme sürecidir. Kritisizm, genellikle bir şeyin eksikliklerini veya hatalarını bulmaya odaklanır, ancak aynı zamanda güçlü yönlerini ve başarılarını da vurgulayabilir.

Kritisizm, felsefe, edebiyat, sanat, tarih, bilim ve diğer birçok alanda kullanılır. Felsefede, kritizm, bilginin doğası, hakikat ve doğruluk gibi temel kavramları inceleyen bir disiplindir. Edebiyatta, kritizm, bir şiir, roman veya diğer sanat eserinin biçim, içerik ve anlamını analiz eder. Sanatta, kritizm, bir resim, heykel veya diğer sanat eserinin estetik değerini değerlendirir. Tarihte, kritizm, tarihi olayların doğruluğunu ve yorumlarını değerlendirir. Bilimde, kritizm, bilimsel teorilerin ve hipotezlerin doğruluğunu ve geçerliliğini değerlendirir.

Kritisizm, bir şeyin doğruluğunu veya değerini belirlemek için önemli bir araçtır. Kritizm, yanlış bilgi ve yanlış fikirlerin yayılmasını önlemeye yardımcı olabilir. Ayrıca, bir şeyin iyileştirilebileceği alanları belirlemeye yardımcı olabilir.

Kritisizmin bazı temel özellikleri şunlardır:

1. Objektiflik: Kritisizm, tarafsız ve objektif olmalıdır.
2. Açık fikirlilik: Kritisizm, yeni fikirlere ve anlayışlara açık olmalıdır.
3. Derinlik: Kritisizm, bir şeyi yüzeysel olarak değil, derinlemesine incelemelidir.
4. Ayrıntılılık: Kritisizm, bir şeyi ayrıntılı bir şekilde incelemelidir.
5. Açıklayıcılık: Kritisizm, bulgularını ve sonuçlarını açık bir şekilde ifade etmelidir.

Kritisizm, bir bilginin, bir görüşün veya bir sanat eserinin doğruluğunu veya değerini belirlemek için önemli bir araçtır. Kritisizm, yanlış bilgi ve yanlış fikirlerin yayılmasını önlemeye yardımcı olabilir. Ayrıca, bir şeyin iyileştirilebileceği alanları belirlemeye yardımcı olabilir.

Kritisizm, felsefi bir disiplindir ve genellikle eleştiri felsefesi olarak da adlandırılır. Kritisizm, bilginin kaynağının hem akıl hem de deneyim olduğunu savunur ve rasyonalizm ile empirizmi eleştirir. Immanuel Kant'ın düşüncelerine dayanan bu felsefi akım, bilgileri deney öncesi anlamına gelen "a priori" ve deney sonrası anlamına gelen "a posteriori" olarak ayırır.

Kritisizm, doğru bilgiye ulaşabilmemiz için deney, gözlem ve akılın bir arada bulunmasının gerektiğini savunur. Bu yaklaşım, bilgiyi sadece duyusal deneyimlere dayandıran empirizmden ve sadece akla dayanan rasyonalizmden farklı bir yol izler.