Memduh Şevket Esendal Siyasetçi ve edebiyatçı yönünü birbirinden ayrı tutmak istediği için için yazılarında “M.Ş.E, Mustafa Memduh, Mustafa Yalınkat, M. Oğulcuk, İstemenoğlu” gibi takma isimler kullandı.

       1925'te Mustafa Memduh mahlası ile Meslek gazetesinde 38 tefrika halinde Miras adlı romanı yayınlandı. 1934 ise Ayaşlı ile Kiracıları adlı romanı yayınlandı.

       Öykü yazmaya başladığı ilk zamanlarda dilde sadeleşmenin öncüsü olan Ömer Seyfettin'in yolundan gitmiştir. Ustalık dönemine ulaştığında ise , hem Ömer Seyfettin'den hem de kendi çağdaşlarından daha sade ve düzgün bir dille yazmıştır. 

       Öykücülükte "Anton Çehov" tarzının temsilcisidir. Hatta bazı öyküleri, Çehov'dan yapılmış uyarlamalardır. Ancak bu etki, dildeki sadelik ve kişilerin seçilişi ile sınırlı kalmıştır. Çehov'un karamsar bakışını tekrar etmemiştir. İnsanlara yaşamak için güç, ümit ve neşe veren yazılar yazmıştır. Yapıtlarında konuşma dili kullanmıştır. Halkın içinden, ilgi çekmeyen kişileri ve onların önemsiz görünen davranışlarını konu edinmiştir. Öykülerinde güçlü bir gözlem hissedilir. Halkın yaşayışlarının gülünç, iyi ve kötü yanlarını okuyucuya sevdirerek anlatmıştır.

Memduh Şevket Esendal'ın Eserleri:

 - Roman Türündeki Eserleri:

Tahran Anıları ve Düşsel Yazılar