İşte Cevaplar
Cevap : Mensur
Mensur; sözlük anlamıyla, nesir halinde yazılan yazı, yani düz yazı demektir. Dilbilgisi kurallarına göre cümleler halinde yazılmış eserler
Duygu, düşünce, yaşam ya da hayalleri şiir inceliğinde anlatan düzyazı türü. İç uyuma önem verildiği için dilbilgisi kurallarına uygunluk aranmaz. 19. Yüzyılda Fransız edebiyatında ilk örnekleri görüldü. Şinasi’nin Fransız edebiyatından yaptığı şiir tercümeleri edebiyatımızdaki ilk örneğidir.
TÜRK EDEBİYATINDA MENSUR ESERLER
Türkçenin bilinen ilk yazılı örnekleri olan Göktürk Yazıtları, mensur (düzyazı halinde) yazılmıştır. Uygur lehçesiyle de mensur eserler yazıldığını biliyoruz. Uygurlardan sonra 13. yüzyıla kadar mensur yazılmış Türkçe eser ya yoktur, ya da henüz ilim dünyasınca bilinmemektedir.
Türkçede nesir, dört döneme ayrılarak incelenebilir:
1. Klasik Nesir:
13. yüzyıldan başlayarak 19. yüzyıl ortalarına kadar gelen nesirdir. Klasik nesir iki koldan yürümüştür: Biri, halk hikâyelerinin, cenk kitaplarının, Battal Gazi destanlarının, Ahmediye, Muhammediye gibi dinî eserlerin, tarih kitaplarının yazıldığı sade nesir; diğeri ise, edebiyat eserlerinin yazıldığı sanatlı nesirdir. Sinan Paşa'nın Tazarru'-nâme'si, 15. yüzyılda yazılmıştır ve bu türün ilk önemli eseri sayılmaktadır. Mektuplar, hamse'ler (beş hikâyeden oluşan kitaplar), seyahatnâmeler vs. sanatlı nesirle yazılmış mensur eserlerdir. Sanatlı nesre inşâ, inşâ yazana münşî, inşâ'ların yer aldığı kitaplara münşeât denilmektedir.
2. Tanzimat Nesri:
1839'da başlayan Tanzimat, aslında bir siyasî harekettir. Ancak edebiyata da etki etmiştir. Tanzimat'la birlikte Batı'dan alınan ve edebiyatımızda da örnekleri verilen yeni türler, genellikle mensur türlerdir. Bunlar makale, fıkra, roman, hikâye, tiyatro, deneme vs.dir. Dolayısıyla yeni bir anlatım şekli, farklı özellikleri olan bir nesir şekli gelişti. Kısaca özetlemek gerekirse, bu dönem nesrinin özellikleri şunlardır: Dil, biraz daha sadedir. Cümleler kısa, açık ve anlaşılır özelliktedir. Esas olan fikri, düşünceyi vermek, okuyucuya birşeyler öğretmektir. Onun için üslûpta esas; sade, yalın ve doğrudan olmasıdır. Seci denilen ve klasik nesrimizde sıkça kullanılan iç kafiye terkedilmiştir.
3. Servet-i Fünûn Nesri:
1895-1901 yılları arasında yayımlanan Servet-i Fünûn dergisi çevresinde bir araya gelen edebiyatçılar, yeni edebî zevk ve tercihlerle yola koyuldular. Nesirde, birbirine benzeyen, ortak özellikleri olan bir tarz benimsediler. Bu tarzın başlıca özelliği; Tanzimatçılara göre daha ağır, süslü ve sanatlı bir dil kullanmalarıdır.
4. Yeni Nesir:
1911'de Selanik'te çıkan Genç Kalemler dergisiyle başlayan, Türkçede tasviyecilik, sadeleşme, özleşme ve arılaşma gibi uygulamalarla bugüne kadar gelen nesirdir.
Diğer Cevaplara Gözat
Mensur; sözlük anlamıyla, nesir halinde yazılan yazı, yani düz yazı demektir. Dilbilgisi kurallarına göre cümleler halinde yazılmış eserler
Duygu, düşünce, yaşam ya da hayalleri şiir inceliğinde anlatan düzyazı türü. İç uyuma önem verildiği için dilbilgisi kurallarına uygunluk aranmaz. 19. Yüzyılda Fransız edebiyatında ilk örnekleri görüldü. Şinasi’nin Fransız edebiyatından yaptığı şiir tercümeleri edebiyatımızdaki ilk örneğidir.
TÜRK EDEBİYATINDA MENSUR ESERLER
Türkçenin bilinen ilk yazılı örnekleri olan Göktürk Yazıtları, mensur (düzyazı halinde) yazılmıştır. Uygur lehçesiyle de mensur eserler yazıldığını biliyoruz. Uygurlardan sonra 13. yüzyıla kadar mensur yazılmış Türkçe eser ya yoktur, ya da henüz ilim dünyasınca bilinmemektedir.
Türkçede nesir, dört döneme ayrılarak incelenebilir:
1. Klasik Nesir:
13. yüzyıldan başlayarak 19. yüzyıl ortalarına kadar gelen nesirdir. Klasik nesir iki koldan yürümüştür: Biri, halk hikâyelerinin, cenk kitaplarının, Battal Gazi destanlarının, Ahmediye, Muhammediye gibi dinî eserlerin, tarih kitaplarının yazıldığı sade nesir; diğeri ise, edebiyat eserlerinin yazıldığı sanatlı nesirdir. Sinan Paşa'nın Tazarru'-nâme'si, 15. yüzyılda yazılmıştır ve bu türün ilk önemli eseri sayılmaktadır. Mektuplar, hamse'ler (beş hikâyeden oluşan kitaplar), seyahatnâmeler vs. sanatlı nesirle yazılmış mensur eserlerdir. Sanatlı nesre inşâ, inşâ yazana münşî, inşâ'ların yer aldığı kitaplara münşeât denilmektedir.
2. Tanzimat Nesri:
1839'da başlayan Tanzimat, aslında bir siyasî harekettir. Ancak edebiyata da etki etmiştir. Tanzimat'la birlikte Batı'dan alınan ve edebiyatımızda da örnekleri verilen yeni türler, genellikle mensur türlerdir. Bunlar makale, fıkra, roman, hikâye, tiyatro, deneme vs.dir. Dolayısıyla yeni bir anlatım şekli, farklı özellikleri olan bir nesir şekli gelişti. Kısaca özetlemek gerekirse, bu dönem nesrinin özellikleri şunlardır: Dil, biraz daha sadedir. Cümleler kısa, açık ve anlaşılır özelliktedir. Esas olan fikri, düşünceyi vermek, okuyucuya birşeyler öğretmektir. Onun için üslûpta esas; sade, yalın ve doğrudan olmasıdır. Seci denilen ve klasik nesrimizde sıkça kullanılan iç kafiye terkedilmiştir.
3. Servet-i Fünûn Nesri:
1895-1901 yılları arasında yayımlanan Servet-i Fünûn dergisi çevresinde bir araya gelen edebiyatçılar, yeni edebî zevk ve tercihlerle yola koyuldular. Nesirde, birbirine benzeyen, ortak özellikleri olan bir tarz benimsediler. Bu tarzın başlıca özelliği; Tanzimatçılara göre daha ağır, süslü ve sanatlı bir dil kullanmalarıdır.
4. Yeni Nesir:
1911'de Selanik'te çıkan Genç Kalemler dergisiyle başlayan, Türkçede tasviyecilik, sadeleşme, özleşme ve arılaşma gibi uygulamalarla bugüne kadar gelen nesirdir.
Diğer Cevaplara Gözat
Cevap : Edebiyatta iki türlü anlatım şekli vardır: bunlar manzum ve mensur.
Mensur; sözlük anlamıyla, nesir halinde yazılan yazı, yani düz yazı demektir. Dilbilgisi kurallarına göre cümleler halinde yazılmış eserlere mensur eser denilmektedir ve manzum eser'in zıddıdır.
Manzum; ise kısaca şiirlerdir diyebiliriz. Dizelerden (mısralardan) oluşur. Dizeler alt alta sıralanır. Ölçü ve kafiyesi (uyağı) bulunur. Böyle yazılara manzume denir.
Peki Mensur Şiir Nedir?
Mensur şiir, duygu , düşünce ve hayallerin şiirde görüldüğü incelikte anlatıldığı ancak ölçüye ve kafiyeye bağlı kalınmayan ancak eskilerin seci dedikleri mısra sonları kafiyeleri ve iç ahenk kafiyeleri bulunan bir düz yazı türüdür.
Mensur; sözlük anlamıyla, nesir halinde yazılan yazı, yani düz yazı demektir. Dilbilgisi kurallarına göre cümleler halinde yazılmış eserlere mensur eser denilmektedir ve manzum eser'in zıddıdır.
Manzum; ise kısaca şiirlerdir diyebiliriz. Dizelerden (mısralardan) oluşur. Dizeler alt alta sıralanır. Ölçü ve kafiyesi (uyağı) bulunur. Böyle yazılara manzume denir.
Peki Mensur Şiir Nedir?
Mensur şiir, duygu , düşünce ve hayallerin şiirde görüldüğü incelikte anlatıldığı ancak ölçüye ve kafiyeye bağlı kalınmayan ancak eskilerin seci dedikleri mısra sonları kafiyeleri ve iç ahenk kafiyeleri bulunan bir düz yazı türüdür.
Sunum İçeriği
Cevap : Mensur
Ölçülü bir yazı türü olan nazım'ın karşıtıdır. Bir düşünceyi dil kurallarına uygun biçimde yazma metodu olan nesir, düşüncelerin iletimine daha elverişlidir. Ama nazıma göre çok geç oluşmuş, ancak matbaanın bulunuşundan sonra gelişmiştir.
Nazmın etkisinde gelişen eski edebiyatlarda, şiirli düzyazılar da geçerliydi. Sözgelimi, Divan Edebiyatı nesrinde (inşa), sözcük grupları ve cümle sonlarında ses uyumları (seci) aranıyordu. Böylece nesirde, şiirin bazı kuralları uygulanıyor ve süslü bir anlatım biçimi alıyordu. Eski edebiyatımızda Sinan Paşa'nın (1437-1486), Nefi'nin (1572-1635), Fuzûlî'nin (1480-1566) ünlü "Şikayetname"si ve diğer düzyazılar da şiir, eşi az bulunur bir düzeye ulaşmıştı.Mensur ayrıca son derece ölçüsüz ve nesirdir.
Ölçülü bir yazı türü olan nazım'ın karşıtıdır. Bir düşünceyi dil kurallarına uygun biçimde yazma metodu olan nesir, düşüncelerin iletimine daha elverişlidir. Ama nazıma göre çok geç oluşmuş, ancak matbaanın bulunuşundan sonra gelişmiştir.
Nazmın etkisinde gelişen eski edebiyatlarda, şiirli düzyazılar da geçerliydi. Sözgelimi, Divan Edebiyatı nesrinde (inşa), sözcük grupları ve cümle sonlarında ses uyumları (seci) aranıyordu. Böylece nesirde, şiirin bazı kuralları uygulanıyor ve süslü bir anlatım biçimi alıyordu. Eski edebiyatımızda Sinan Paşa'nın (1437-1486), Nefi'nin (1572-1635), Fuzûlî'nin (1480-1566) ünlü "Şikayetname"si ve diğer düzyazılar da şiir, eşi az bulunur bir düzeye ulaşmıştı.Mensur ayrıca son derece ölçüsüz ve nesirdir.